قسمت اول
به رم سفر می‌کنید؟! پس این مطلب را حتما بخوانید که راهنمای شما در مورد بهترین مکان‌ها و کارهایی‌ست که می‌توانید در رم مجانی ببینید و انجام دهید. شامل جاذبه‌های گردشگری، تفریحات و مکان‌های مناسب بچه‌ها، خانواده‌ها و زوج‌ّها و راهنمای شما درباره‌ی اینکه چگونه از مکان‌هایی مثل پانتئون (معبد رومی)، کلیسای سنت پیتر، پله‌ّهای اسپانیایی رم، فواره‌ی تروی و پارک ویلای بورگزه دیدن کنید.
تپه‌ی آونتین (Aventine)
خیلی از مردم طبقه‌ی غیر حاکم بر رم در زمان رم باستان، افراد ثروتمندی بودند که تپه‌های سرسبز آونتین منطقه‌ی مورد علاقه‌ی آن‌ّها برای زندگی بوده است، منطقه‌ای که بورلی هیلز زمان‌های باستان بوده و مملو از ویلاهای لوکس دور از ازدحام شلم شوربای مناطق پایین دستی حوزه‌ی رودخانه و بنادر آن بوده است. از همین بنادر بود که فرقه‌های مختلف راه خود را به این شهر پیدا کردند و معابد خدایان خود را در ارتفاعات این تپه‌ها بنا کردند. امروزه در تپه‌های اینجا در آونتین آن لوکس بودن همچنان حفظ شده است. آونتین منطقه‌ی مسکونی آرامی با خانه‌های گران قیمت است که به خاطر باغ‌های سرسبز خود ارزشی دوچندان پیدا کرده است، چراکه از این باغ‌ها در مرکز رم خبری نیست یا به ندرت پیدا می‌شوند.
نمای شهر رم از این بالا و به خصوص از منطقه‌ی زیبای Parco Savelli یکی از کم‌نظیرترین ویوو‌های شهر است. جایی عالی برای پیک‌نیک که با تماشای غروب دیدنی آفتاب از اینجا روزی خاطره‌انگیز را برایتان رقم می‌زند.
در همین حوالی، می‌توانید برای دیدن سنت پیتر از درون سوراخ کلید میدان کاوالیری در صف بایستید. جایی که سه قلمروی قدرتمند باغ شوالیه‌ها، ایتالیا و واتیکان در چشم‌اندازی باشکوه به خط شده‌اند و گنبد کلیسای سنت پیتر را در پس زمینه‌ی خود دارد.
برای رسیدن به اینجا از متروی Circo Massimo و اتوبوس به سمت Via delle Terme Deciane استفاده کنید.
تپه‌ی جیانیکولو (Gianicolo)
تپه‌ی جیانیکولو یکی از هفت تپه‌ی معروف رم نیست اما در مقابل آن‌ها پادشاهی می‌کند! نمای پانارومای نفس گیر از کل مرکز قدیمی شهر رم را در اینجا و بالای این تپه خواهید داشت. اگر ظهر اینجا باشید دقیقا راس ساعت ۱۲ هر روز توپی شلیک می‌شود و نمای شهر در شب جور دیگری زیباست. محبوب‌ترین جای جیانیکولو تراس و بام روبروی میدانGiuseppe Garibaldi قرار دارد، جایی که مجسمه قهرمان اتحاد ایتالیایی‌ّها یادآور جنگ ویرانگر در سال ۱۸۴۹ اینجا در برابر فرانسوی‌ها است. در ناحیه‌ی Trastevere و در پیچ جاده‌ی Via Garibaldi فواره‌ی بزرگ پائولا یا همان Fontana Paola قرار دارد که آن نقطه هم جای دیگری برای دیدن نمایی از شهر است که همچنین به کلیسای سن پیترو در Montorio نزدیک است و ۳ دقیقه پیاده راه دارد. در حیاط مجاور این کلیسا، معبد کوچکی با نام کامل Tempietto di San Pietro قرار دارد که اثر معمار دوره‌ی رنسانس دوناتو برمانته است که در سال ۱۵۰۸ ساخته شده است.
آدرس: میدان Giuseppe Garibaldi
برای رسیدن به اینجا باید سوار اتوبوس به مقصد Passeggiata del Gianicolo شوید.
معبد رومی پانتئون (Pantheon)
باور اینکه این معبد، که محلی برای عبادت همه‌ی خدایان بوده است، برای تقریبا ۲۰۰۰ سال اینجا سرپا مانده کار سختی است؛ حتی درهای برنزی اینجا هم هنوز دست نخورده باقی مانده‌اند. شگفت‌انگیزترین قسمت معبد، گنبد بزرگ آن است که بزرگترین گنبد بدون حائل تا ابتدای قرن ۲۰ام به شمار می‌رفته است.
اولین بار سازه‌ی این معبد در سال ۲۷ بعد از میلاد توسط Agrippa برادر زاده‌ی امپراطور رم یعنی شاه Augustus بنا شد. بنای امروزی که دیده می‌شود اما تقریبا یک قرن بعد در سال ۱۱۸ میلاد به دستور امپراطور آدریان (Hadrian) بازسازی شد که او از همان سنگ‌ها و کتیبه‌های مربوط به سازه‌ی اولیه در بازسازی پانتئون استفاده کرد که همین موضوع برای چند دهه باعث سردرگمی باستان شناسان شده بود.
معبد پانتئون خیلی زود به کلیسای کاتولیک تبدیل شد و پادشاهان ایتالیا و همچنین هنرمند معروف رافائل هم اینجا دفن شده اند. با اینکه این معبد بعد از تبدیل شدن به کلیسای کاتولیک از ویرانی در قرون وسطی ایمن ماند، اما به دستور پاپ اوربان هشتم برنزهای رواق آن را برای استفاده در کلیسای سنت پیتر جدا کردند. در بالای این گنبد سوراخی بزرگ وجود دارد که به چشم پانتئون شهرت دارد و به آن Oculus هم می‌گویند که منبع ورود نور به داخل پانتئون بوده و حس و حالی درام به معماری داخلی آن می‌بخشد و همچنین در پایداری ساختمان نقش موثری داشته است – اگر این سوراخ نبود، سقف گنبد فرو می‌ریخت.
اگر می‌خواهید از شلوغی اینجا دور بمانید، حتما در ساعت اولیه پس از گشایش معبد به آن سر بزنید.
آدرس: میدان della Rotonda
برای رسیدن به اینجا می‌توانید از اتوبوس‌های به مقصد Lar, Argentina و Corso del Rinascimento یا تراموای خط ۸ استفاده کنید.
میدان ناوونا (Navona)
رم اغلب شبیه یک تئاتر باشکوه بزرگ است و در میدان ناوونا این حس را بیشتر دریافت می‌کنید. شکل طویل و باریک این میدان به این علت است که اینجا قبل از اینکه به میدان تبدیل شود در اصل یک استادیوم بوده و محل تماشای مسابقات ورزشی و فستیوال‌ها بوده است. در این میدان سه فواره و آب نما وجود دارد که از جاذبه‌های گردشگری این پیاتزای رومی است و بزرگترین و چشمگیرترین آن‌ها آب نمای مرکزی شاهکاری از Bernini به نام Four River است که سمبلی از چهار رود نیل، گنگ، دانوب و پلاتا است که هریک در یک قاره از جهان قرار دارند. گفته می‌شود که سنت اگنس در اینجا کشته شده و همچنین جمجمه‌ی او در کلیسای سنت اگنس در ضلع غربی میدان که توسط بورومینی طراحی شده است نگهداری می‌شود.
در طول روز این میدان شاهد دسته‌های مختلفی از مردم محلی و توریست‌ها است، از محلی‌ها که با سگ‌های خود در اینجا قدم می‌زنند و توریست‌های خوشحال و علاقه‌مند به معماری اینجا که دائما از خود عکس می‌گیرند تا زوج‌ها و آن‌هایی که نیمه‌شب بعد از تمام شدن فستیوال‌ها به خانه برمی‌گردند.
بودن در این میدان برای بچه‌ها هم سرگرم کننده و جالب است مخصوصا در زمان سال نو و فصل جشن که بازار کریسمسی در اینجا داغ است. بازاری از صنایع دستی، اسباب بازی و غرفه‌های شیرینی‌جات و یک چرخ و فلک بزرگ آنتیک که از هفته‌ی آخر نوامبر تا اوایل ماه ژانویه در میدان ناوونا برپاست.
علاوه بر این، کافه‌های متعددی هم در ناوونا هستند که بسیار دیدنی و جذاب و البته خیلی هم گران هستند!
برای رسیدن به میدان ناوونا می‌توانید از اتوبوس‌های به مقصد Corso del Rinascimento یا Corso Vittotio Emanuele II استفاده کنید.
قبرستان پروتسان‌ها
این قبرستان بیش از اندازه رمانتیک است! جایی سرسبز پشت دیواره‌های شهر که مخصوص پروتستان هاست و با اینکه کاتولیک‌ها تا قرن ۱۸ در تلاش بودند که اجازه دفن مردگان خود را در اینجا بگیرند، حتی بعد از مجاز شدن به اینکار مراسم خاکسپاری و ختم خود را بی سروصدا و آرام و اغلب شب‌ها انجام می‌دادند. از سال ۱۹۵۲ اما اینجا رسما به عنوان قبرستان کاتولیک و نه پروتستان شناخته شد. امروزه هرچند که در اینجا مسلمان‌ها، بودایی‌ها و زرتشتیان هم دفن شده اند اما هنوز نام قدیمی آن است که برجای مانده و همه به قبرستان پروتستان‌ها اینجا را می‌شناسند.
در انتهای ضلع جنوب غربی این قبرستان در کنار جاده‌ی Via Zabaglia، مقبره‌ی ارتش بریتانیایی قرار دارد که به همان اندازه تاثیرگذار است.
برای رسیدن به اینجا از متروی Pirmide و یا اتوبوس به مقصد Via Marmorata خط های ۲۳،۳۰،۷۵،۱۳۰،۲۸۹،۷۱۶ و همچنین تراموای خط ۳ می‌توانید استفاده کنید.
همچنین ساعات بازدید اینجا از دوشنبه تا شنبه ۹ صبح تا ۵ بعدازظهر و یکشنبه‌ها ساعت ۹ صبح تا ۱ ظهر است.
کلیسای San Carlo
کلیسای سن کارلو شاهکار بی نظیر معماری سبک باروک اثر فرانچسکو بورومینی است. معمار شکنجه شده خط‌ها و فضاهای اینجا را به گونه‌ای طراحی کرده است که احجام این پدیده‌ی بیضی شکل به نظر از هیچی خلق شده‌اند، جایی که با پنجره‌های بلند در ارتفاعش به خوبی روشن می‌شود و نورگیر زیبایی دارد. حیاط کوچکی هم با ستون‌های کاملا متناسب و متقارن اینجا هست.
اگر راهبان اینجا حال و حوصله داشته باشند، به شما کتابخانه‌ی فوق‌العاده‌ی کلیسا را هم نشان خواهند داد.
برای دیدن یکی دیگر از شاهکارهای بورومینی، از کلیسای سنت ساپینزا Sant’Ivo alla Sapienza واقع در Corso Rinascimento 40 بازدید کنید.
برای رسیدن به اینجا از متروی Barberini و اتوبوس به مقصد Via del Tritone یا Via Nazionale استفاده کنید.
ساعات بازدید: دوشنبه تا جمعه ۱۰ صبح تا ۱ ظهر و ۳ بعدازظهر تا ۶ عصر و شنبه و یکشنبه از ۱۰ صبح تا ۱ ظهر
باسیلیکای San Clemente
سن کلمنته یکی از باارزش‌ترین مکان‌های تاریخی و دیدنی شهر رم است که البته کمتر شناخته‌شده و معروف است. این جاذبه‌ی گردشگری تاریخی دارای چند لایه است که از کلیسایی هم سطح با خیابان که مربوط به قرون وسطا و اوایل رنسانس است با نقاشی‌هایی که اثر Masolino هستند شروع شده و به دل زمین راه پیدا می‌کند؛ جایی که کلیسای دیگری مربوط به قرن ۴ میلادی قرار دارد. پایین‌تر که برویم به بقایای سرداب بلوک خانه‌ای مربوط به قرن ۲ام می‌رسیم که معبدی برای میتراها بوده است.
وقتی آن پایین هستید می‌توانید صدای آب جاری را که از شبکه‌ی آب و فاضلابی قدیمی می‌گذرد بشونید.
بازدید از کلیسا مجانی است اما حفاری‌های لایه‌های پایینی ۱۰ یورو و برای دانشجویان ۵ یورو هزینه دارد و البته برای افراد کمتر از ۱۶ سال به همراه خانواده رایگان است.
برای رسیدن به سن کلمنته متروی Colosseo و اتوبوس به مقصد خیابان Via Labicana و یا تراموای خط ۳ قابل استفاده هستند.
