میخواهید در تعطیلاتتان عکسهای نجومی سطح بالایی از شفق قطبی و کهکشان راه شیری بگیرید؟ اینجا میآموزید.
تا به حال فکر کردهاید حرفهایها چطور در قابهایی درخشان، نورهای قطبی رقصان و نئونی بر فراز سرد-دشتهای پوشیده از برف شمالگان را ثبت میکنند؟ یا عکسهای «راه شیری»شان چگونه حتی کیهانیتر از واقعیت کهکشان ما به چشم میآیند؟ ما پرسیدیم و آنها جواب دادند، اکنون شما هم میتوانید در سفر بعدیتان چند عکس میانستارهای بگیرید. برای Eskil Digernes عکاس نروژی و Tifanny Nguyen و Jennifer Wu که در کالیفرنیا زندگی میکنند، ماجرا کلاً از این قرار است: ابزار مناسب، صبر کافی، و چند ویرایش پساتعطیلاتی! نکات و ترفندهایشان را در ادامهی این مطلب فلایتیو میخوانید.
نکته مهم سهپایه است
چه از راه شیری عکس میگیرید، چه از شفق قطبی، چه از یک بارش شهابی و چه از هر پدیدهی سماوی دیگری، همه حرفهایها بر سر یک مورد توافق دارند: به سهپایهای خوب نیاز دارید. پدیدههایی که نام بردیم شامل عکاسی با نوردهی طولانی میشوند، که در آن لازم است شاتر دوربین را برای مدت طولانیتری باز نگه دارید تا به بیشترین میزان نور اجازهی ورود دهید، بنابراین میتوانید سنجاقهای نور مثل ستارهها را ثبت کنید. در نتیجه، دوربینتان باید کاملاً ثابت باشد تا نمایی پیوسته و واضح از آسمان شب را به تصویر بکشد. اکثر دوربینهای DSLR بسیار حساسند، در حدی که یک باد ناگهانی میتواند تغییری در کیفیت عکستان به وجود آورد. Nguyen میگوید: «حتی با بینقصترین تنظیمات دوربین، یک سهپایهی متزلزل موجب آشفتگی و تاری در عکس نهاییتان خواهد شد.»
چه ابزار دیگری نیاز است؟ یک چراغ پیشانی قرمز یا یک چراغ قوه. Wu میگوید: «این ابزار به شما کمک میکند در شبهنگام دید داشته باشید تا محیط پیرامون و دوربینتان را در نور کم ببینید. استفاده از چراغ پیشانی یا چراغ قوه با نور سفید موجب کاهش دید شما در شب میشود.» این به معنای گذاشتن گوشی در جیب خود (یا حداقل قراردادن آن در حالت Dark mode) است. Wu میگوید: «اگر به نمایشگر LCD زیاد نگاه کنید، چشمهایتان به تاریکی جوری عادت میکند که فکر میکنید عکسی که خیلی تاریک است، مناسب به نظر میرسد».
و انتخاب لنز دوربین مناسب
Wu میگوید برای ثبت ستارهها لنزهای دارای زاویه دید گسترده (Wide) نیاز است – یک لنز ۲۴mm یا ۱۶mm. «چنین لنزی موجب کاهش تحرک ستارهها به اقتضای در معرض قرارگیری (Exposure) سریعتر میشود، و ستارهها را بیشتر بهصورت نقاط نور ثبت میکند، تا دنبالههای نورانی.» افزون بر کیفیت لنز، تنظیمات بینقص دوربین به گرفتن شاتهای بهتر میانجامد.
عکاسی نجومی با تلفن همراه هوشمند هم امکانپذیر است
اگر به دنبال سرمایهگذاری چند صد دلاری روی دوربین و لنز جدید نیستید، روی گوشی موبایلتان هم میتوانید حساب کنید. دوربین گوشی ,ogle Pixel 4 حالت معینی برای عکاسی نجومی دارد، که از لنز زاویهگستردهی داخلی خود به مدت ۴ دقیقه نوردهی برای ثبت آسمان شب استفاده میکند. زمانی که یک ساعت شمارشگر معکوس روی برنامه دوربین ظاهر شود، میفهمید حالت عکاسی نجومی فعال است، در مقابل حالتی که پیام «hold still» را برای حالت نمای شب عادی به شما نشان میدهد. در حالت نمایش شمارشگر معکوس، دوربین تعدادی شات long-exposure میگیرد، سپس از هوش مصنوعی برای ساختن شفافترین تصویر استفاده میکند. (البته برای این کار هم به سهپایه نیاز دارید.) قطعاً به وضوح عکس دوربین DSLR نمیرسد، و کنترل کافی روی exposure ندارید – اما از اینکه یک گوشی بتواند در شب بیمهتاب چنین کاری کند تحت تأثیر قرار میگیرید. گوشی Pixel 3 هم چنین قابلیتی دارد اما فقط یک دقیقه نوردهی انجام میدهد.
همچنین مطالعه کنید:
چطور راه شیری را ثبت کنیم؟
Nguyen میگوید: «وقتی در آغاز راه یادگیری عکاسی هستید، نمیدانید چقدر امر برنامهریزی در گرفتن عکسهای بینقص مهم است.» برای ثبت قابهای شایسته از کهکشانمان، موارد متعددی وجود دارند که باید از پیش به آنها فکر کنید، مثل «تعیین جهتگیری و مسیر راه شیری، در نظر گرفتن طلوع و غروب ماه، و یافتن مکانی با کمترین آلودگی نوری».
اپلیکیشنها
خوشبختانه فناوری به کمک شما آمده است. هر سه عکاس حرفهایمان قویاً نرمافزار PhotoPills را پیشنهاد میکنند. Digernes میگوید: «این اپ عملاً برای ثبت کهکشان راه شیری ساخته شده است. میتوانید در آن چرخههای ماه را برنامهریزی کنید و متوجه شوید چه زمانی راه شیری در آسمان شب حاضر است.» برای عکسهای شهابسنگ، سیاره، یا راه شیری نیاز دارید برای ماه نو برنامهریزی کنید، یعنی آسمان کاملاً تاریک، وقتی ستارههای دور و سیارهها در روشنترین حالت خود میدرخشند و نور ماهِ ما روی آنها تأثیر نمیگذارد. اینکه ستارهها کجای آسمان بنشینند به شما و دید خلاقتان بستگی دارد. چه بخواهید کهکشان روی منظره قوس ایجاد کند، یا بهشکل افقی کشیده شود، یا بهشکل عمودی روی قاب بنشیند، به موقعیت شما و زمان در شب بستگی دارد – شما میتوانید از نقشهی واقعیت افزودهی PhotoPill استفاده کنید تا ببینید راه شیری در چه تاریخ و ساعتی، کجا قرار دارد، پیش از برنامهریزی برای عکاسیتان.
کادربندی
اگر قصد دارید نما و ترکیببندی عکستان را بیازمایید اما نمیخواهید تا ساعات اولیه صبح صبر کنید، Wu پیشنهاد میکند یک ساعت پس از غروب وقت بگذارید با دوربینتان تمرین کنید و سپس چرتی بزنید تا دوباره برای آسمان واقعاً تاریک دستبهکار شوید. وقتی در حال دیدهبانی منطقه هستید، به دنبال فرصتهایی برای انتخاب قاب و چشمانداز عکستان هم باشید. برای نمایش مقیاس ناب راه شیری Wu میگوید که «به دنبال عناصر نزدیکنما (foreground) مثل درخت، یا عناصر دورنما مثل تختهسنگ و کوه میگردم».
تنظیمات
برای عکسهای راه شیری ترفندهایی هستند که باید از آنها زیرکانه استفاده کنید. برای یافتن سرعت شاتر (چه مدت شاتر باز میماند)، Digernes میگوید عدد ۵۰۰ را تقسیم بر فاصله کانونی لنز خود بکنید (این عدد با mm روی لنزتان ذکر شده است). بنابراین برای مثال یک لنز ۲۴mm سرعت شاتر ۲۱ ثانیهای باید داشته باشد. اگر به جای نقاط نورانی برای ستارهها، دنبالههای نور را ثبت میکنید، یک یا دو ثانیه آن را کاهش دهید. Wu میگوید سپس ISO را بین ۳۲۰۰ و ۶۴۰۰ قرار دهید و دیافراگم را روی f/2.8 یا کمتر بگذارید. چند عکس آزمایشی بگیرید تا ببینید کدام تنظیمات برایتان بهترین است.
ثبت شفق قطبی و طوفانهای خورشیدی شانس میخواهد
لازم نیست همان برنامهریزی و آسماننگاری را برای ثبت شفقهای قطبی انجام دهید، اما صبر زیاد و پوشش چندلایه برای هوای خیلی سرد نیاز دارید. شفق قطبی نئونی نتیجهای از برخورد شرارههای خورشیدی با جو سیارهی ماست، به همین دلیل زمانبندی برنامهریزیشدهای برایش وجود ندارد. در این زمینه Nguyen میگوید: «بهترین زمان برای ثبت شفق قطبی هنگام وقوع طوفان خورشیدی است، وقتی فعالیت خورشید در بالاترین وضعیت خود است. وبسایتها و اپهای گوناگونی وجود دارند که برای پیشبینی این فعالیتها به شما کمک میکنند، اما همهچیز برمیگردد به حضور شما در مکان و زمان درست.» وبسایت National Oceanic و همچنین مرکز پیشبینی آبوهوای فضای ادارهی جوی را برای بهروزترین اطلاعات شرارههای خورشیدی میتوانید نگاه کنید.
در مورد شفقهای قطبی نگران وجود نور ماه در آسمان شب نباشید، چون نور روشن ماه به همان اندازه که چشمانداز اطراف را روشن میکند، آسمان و شفقها را درخشانتر میکند. برای تنظیمات، نیازی به Exposure طولانی ندارید. Digernes میگوید: «هیچگاه نباید سرعت Shutter از ۵ ثانیه پیشی بگیرد. نورهای شمالی بهنسبت سریع میرقصند». برای گرفتن عکسی که در آن شفقها در حالت Focus باشند، نیاز دارید دوربین را روی حالت دستی قرار دهید و نشان بینهایت روی حلقهی Focus را پیدا کنید که روی اکثر لنزها وجود دارد. آن را تا آنجا بچرخانید و سپس «به آرامی، حلقهی Focus را یک شکاف برگردانید».
Digernes میگوید: «شفقهای قطبی متأسفانه به اندازهی دیگر پدیدههای کیهانی پیشبینیپذیر نیستند. از من مشورت میخواهید؟ تمام شب را در دمای سرد قطب شمال بمانید، شاید خوششانس باشید».
عکس خام شما کمی عشق میخواهد
انتظار نداشته باشید عکستان درست پس از گرفتنش، آمادهی انتشار در اینستاگرام باشد. حتی عکسهای افراد حرفهای هم نیاز به کمی فوتوشاپکاری دارند. از آغاز عکسها را در قالب Raw بگیرید، که کمی بیشتر دستتان را برای اصلاح نهایی باز میگذارد (این کار را باید در بخش تنظیمات دوربین خود انجام دهید).
سپس عکسها را روی کامپیوتر خود بریزید و در Lightroom یا Photoshop با White Balance بازی کنید. شما به دنبال عکسی نهایی هستید که بیشتر آبی باشد تا زرد، زردی که از نور ماه ناشی میشود. Digernes میگوید: «یک White Balance و Tint خوب برای عکستان حیاتی است، و باقی فرایند ویرایش برپایهی آن انجام میشود.» در اینجا یک فوت کوزهگری وجود دارد: اگر با عکسهای Raw سر و کار دارید، میتوانید White Balance را بین ۳۲۰۰ و ۴۸۰۰ کلوین انتخاب کنید. (Digernes میگوید این بازه برای شفقهای قطبی ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ است.) Wu پیشنهاد میکند از طریق منوی Filter نویز را کاهش دهید و کنتراست را برای تصویر نهایی تمیزتر بالا ببرید.
لازم نیست راه دوری بروید
برای شفقهای قطبی، رفتن به شمال کرهی زمین اجتنابناپذیر است، ترجیحاً جایی در دایره قطب شمال. Nguyen مناطق شمال غربی کانادا و یا ایسلند را پیشنهاد میکند.
راه شیری چطور؟ آن را میتوانید هر جایی که آلودگی نوری ندارد بیابید. Wu میگوید: «مکانهای مورد علاقهی من پارکهای ملی و ایالتی هستند. این موقعیتها اغلب برنامههای محیطبانی آسمان شب هم دارند، که اطلاعات عمیقتری از آسمان شب در اختیارتان میگذارند».