غذاهای ایتالیایی در سطح جهان مشهور هستند، اما چیزی که اکثر مردم نمی‌دانند این است که هر منطقه غذاهای مخصوص به خود را دارد. قبل از اینکه بتوان غذاهای این کشور را درک کرد، در ابتدا باید در مورد تاریخچه و جغرافیای ایتالیا اطلاعات به دست آورد. فلورانس که در منطقه توسکانی واقع شده، دارای تاریخی قرون‌وسطایی است که بر غذاهای سنتی فلورانسی و توسکانی تاثیر گذاشته است. عامل دیگری که بر غذاها تاثیر گذاشته، مواد اولیه محلی نظیر گوجه‌فرنگی، رز ماری، قارچ‌های قهوه‌ای‌رنگ، قارچ‌های دنبلان، زیتون، بادمجان، پونه کوهی، ریحان و انواع گوشت‌ها، پنیرها و نان‌ها است. فلایتیو نگاهی به شماری از بهترین غذاهای فلورانسی انداخته است. بعد از اینکه بلیط هواپیما ایتالیا را تهیه کردید این مطلب را هم مطالعه کنید تا در زمان سفر با غذاهای مختلف آشنا باشید.
بیستکا آلا فیورنتینا (Bistecca alla Fiorentina)
قطعا این فهرست کار خود را با مشهورترین خوراکی فلورانس یعنی بیستکا آلا فیورنتینا یا استیک فلورانسی آغاز می‌کند. این غذا یک تکه بزرگ از گوشت است که وزن آن به یک تا چهار کیلوگرم می‌رسد. این گوشت بر روی منقل قرار گرفته و بیرون آن کباب شده و درون آن رنگی صورتی و خونی دارد. استیک فلورانس با موادی نظیر نمک و فلفل و یک برش از لیمو طعم دار شده و معمولا برای گرفتن طعم دودی بر روی چوب درخت شاه‌بلوط کباب می‌شود. هر کاری که انجام می‌دهید، هرگز به سرآشپز نگویید که چگونه آن را برای شما تهیه کند. شما که نمی‌خواهید به سرآشپز یا سنت فلورانسی توهین کنید، زیرا استیک فلورانس تنها و تنها به یک شیوه تهیه می‌شود. قطعا این خوراکی را با دوستانتان امتحان کنید، زیرا این استیک بسیار بزرگ است. قیمت استیک فلورانسی بر اساس وزن آن تعیین می‌شود که معمولا هم در منو ذکر شده است. به این صورت که گوشت قبل از پخته شدن به‌صورت خام بر روی میز آورده شده و در مقابل شما وزن می‌شود.
لامپردوتو (Lampredotto)
لامپردوتو یکی از غذاهای سنتی و رایج در فلورانس است که ریشه آن به دوران قرون‌وسطی بازمی‌گردد. به نظر می‌رسد مردم فلورانس وقتی‌که صحبت از این غذای خیابانی می‌شود، بینشان تفرقه می‌افتد؛ عده‌ای این غذا را دوست دارند و عده‌ای دیگر از آن متنفر هستند. لامپردوتو یک ساندویچ تهیه‌شده از یک لایه باریک از سیرابی است که در آب گوشت همراه با ادویه پخته شده و هم در داخل بشقاب و هم به‌صورت ساندویچ سرو می‌شود. می‌توان این غذا را با سس قرمز تند یا سس سبز گیاهی یا حتی نان مخصوصی به نام «نان تَر» از بازارهای روباز یا دست‌فروشان خیابانی در سطح شهر تهیه کرد.
پاپاردله همراه با گوشت گراز وحشی
پاپاردله (Papardelle) یک نوع پاستای دراز، پهن و تخت است که معمولا با نوعی سس سفت نظیر سس «راگو» سرو می‌شود. این خوراکی در چندین روش محدود از نظر نوع گوشت مورداستفاده در راگو طبخ می‌شود. یکی از انواع سس راگو با گوشت گراز وحشی (در گذشته از نوع وحشی استفاده می‌شد، اما امروزه می‌توان از گرازهای پرورشی هم استفاده کرد) تهیه می‌شود. بااین‌حال می‌توان این سس را با گوشت خرگوش صحرایی، غاز و خرگوش معمولی نیز تهیه کرد. گوشت گراز وحشی به خاطر طعم و بافت خود، گوشتی بسیار لذیذ بوده و راگوی شما را اشرافی می‌کند.
پیشنهاد مجله فلایتیو: با جذابیت‌های پنهان فلورانس آشنا شویم
ژلاتو (بستنی)
ایتالیا به خاطر بستنی‌های خود شهرت فراوان دارد، اما فلورانس یکی از بهترین تولیدکنندگان بستنی در این کشور است. از این گذشته، این شهر به خاطر تهیه برخی از بستنی‌های سنتی ایتالیایی و همچنین ترکیبی از طعم‌های شگفت‌انگیز به خود می‌بالد. وقتی‌که به دنبال یک بستنی خوب در ایتالیا می‌گردید، از خرید آن از دست‌فروشان خیابانی دوری کنید که سعی می‌کنند توریست‌ها را با انبوهی از بستنی‌های رنگارنگ با رنگ‌های مصنوعی و انواع تزئینات روی آن به‌سوی خود جلب کنند. دیگر راز موجود در مورد بستنی ایتالیایی این است که اگر رنگ بستنی با طعم پسته روشن‌تر از رنگ قهوه‌ای متمایل به سبز کمرنگ بود، سریعا راه خود را کج کنید؛ زیرا این یک بستنی ایتالیایی باکیفیت و دست‌ساز نیست. شما لایق بهترین‌ها هستید.
تالیاتِلِه همراه با قارچ قهوه‌ای و قارچ دنبلان
این خوراکی را می‌توان در هرکجا از فلورانس پیدا کرد، زیرا تالیاتله (Tagliatelle) حاوی دو ماده اولیه محلی و لذیذ به نام‌های قارچ قهوه‌ای و قارچ دنبلان است. تالیاتله به معنی «برش» است، زیرا این پاستا بسیار نازک، دراز و تخت‌تر از پاستای فِیتوچینی (fettucine) بوده و در اندازه‌های مختلف سرو می‌شود. این پاستا با سس قارچ و مقداری سبزیجات مخلوط شده و با رنگ و بافتی زیبا سرو می‌شود. ترکیب این دو قارچ از تالیاتله غذایی بسیار لذیذ می‌سازد.
کروستینی (پیش‌غذای توسکانی)
این خوراکی یک پیش‌غذای ساده همراه با انواع نان‌های تست ایتالیایی (بروشتا) است که بر روی آن‌ها مقداری سس، پوره و مقداری سس گوجه‌فرنگی ریخته می‌شود. یکی از سنتی‌ترین پیش‌غذاهای توسکانی، کروستینی (Crostini) همراه با جگر مرغ بر روی یک تکه نان ترد توسکانی است. به‌علاوه می‌توان همراه با این نان، گوشت توسکانی و پنیر (تالیِره) را پیش از صرف شام امتحان کرد.
ریبولیتا و پاپا آل پومودورو
ریبولیتا (Ribollita)، این خوراکی سنتی توسکانی به معنای «دوباره گرم شده»، نوعی سوپ است که از نان بیات، گوجه‌فرنگی، لوبیا و دیگر سبزیجات فصلی همراه با برخی دیگر از سبزی‌ها تهیه می‌شود. پاپا آل پومودورو یکی دیگر از غذاهای ایتالیایی است که از مواد اولیه مشابه تهیه شده، اما به‌صورت پوره و سرد سرو شده و شبیه به خوراک اسپانیایی گازپاچو با آب کمتر است. تاریخچه این غذا به دوران قرون‌وسطی بازمی‌گردد که روستاییان در هنگام داشتن هر چیزی در خانه آن را با هم ترکیب می‌کردند. امروزه این غذا به یکی از محبوب‌ترین و ساده‌ترین خوراکی‌های فلورانسی تبدیل شده است.
نان توسکانی
شاید متوجه شده باشید که نانی که روی میز شما به هنگام انتظار برای سرو غذای اصلی در فلورانس قرار دارد چیزی جز یک تکه نان مرغوب و بدون طعم نیست. این کاملا عادی است. نان فلورانسی کاملا بی‌مزه بوده و بافتی سفت همراه با پوسته‌ای ترد و ضخیم دارد. دلیل این امر، تهیه این نان به روش سنتی و بدون استفاده از نمک است. گفته می‌شود که تاریخچه این نان به دوران خاندان مدیچی بازمی‌گردد. در آن زمان یک دشمنی آشکار میان پیزا (شهر بندری بزرگ در توسکانی) و منطقه تحت تصرف خاندان مدیچی در فلورانس وجود داشت. شهر پیزا دستور به توقف صادرات نمک به تمامی مناطق تحت تصرف خاندان مدیچی را به‌منظور انتقام و نمایش قدرت خود صادر کرد. همین امر مردم معمولی در فلورانس را مجبور ساخت تا نان خود را بدون نمک تهیه کنند. آن‌ها همچنان نان امروز خود را، هرچند با وجود دسترسی به نمک، با دستوری عاری از این ماده سفیدرنگ تهیه می‌کنند. باید گفت که ایتالیایی‌ها عاشق سنت‌های خود هستند.
همچنین مطالعه کنید: بهترین دیدنی های فلورانس ایتالیا
اسکیاچاتا (Schiacciata)
برخلاف نان بی‌نمک فلورانسی، این نان نمکی کاملا مزه دار است. اسکیاچاتا که شبیه به نان فوکاچا (focaccia) است، با آن تفاوت‌هایی داشته و در تهیه این نان نازک از روغن و نمک بیشتری استفاده شده است. به همین خاطر این نان ترد بوده و اسکیاچاتا به معنی «خردشده» است. از این نان در تهیه ساندویچ استفاده شده یا قبل از شام به‌تنهایی خورده می‌شود. به‌علاوه می‌توان آن را به‌عنوان یک میان وعده عصرگاهی نیز میل کرد. می‌توان اسکیاچاتا را با انواع سبزیجات، زیتون و پنیر تزئین کرد و آن را به روش سنتی قرون‌وسطایی همراه با دانه‌های انگور پخت.
کورنِتو و قهوه
اگرچه نمی‌توان آن را مختص به فلورانس یا حتی ایتالیا دانست، اما امتحان یک کروسان یا کرواسان ایتالیایی در این شهر خالی از لطف نیست. این صبحانه معمول ایتالیایی یک شیرینی است که معمولا کورنتو (کروسان ایتالیایی) صدا زده شده و به هنگام ایستادن در یک کافه و پیش از نوشیدن یک جرعه کاپوچینو یا قهوه میل می‌شود. مردم فلورانس درون این کورنتو (cornetto) را با مربای زردآلو، مربای شاتوت، مربای میوه‌های وحشی یا عسل، خامه، شکلات و حتی نوتلا پر می‌کنند. تقریبا هر دسری که در فلورانس یافت می‌شود این طعم‌های مشترک را دارد. قطعا قهوه در ایتالیا یک ضرورت است. یک اسپرسو، یک ماچاتو (اسپرسو همراه با شیر) یا یک کاپوچینو همراه با این شیرینی سفارش دهید. ایتالیا از شیر بخار داده شده به‌جای خامه در این نوشیدنی‌ها استفاده می‌کند.
پیچی و راگو
این پاستا که شباهت به پاستای همراه با سس راگو با گوشت گراز وحشی دارد، غذایی بسیار سنتی در منطقه توسکانی محسوب می‌شود. پیچی (Pici) نوعی اسپاگتی کلفت‌تر و از نوع پاستا است. سس این غذا از نوع دیگری از گراز وحشی از منطقه سینا (Siena) تهیه می‌شود که حیوانی کوچک‌تر با طعمی متفاوت است. پاستای پیچی بافتی متراکم، سنگین و جویدنی دارد، به همین خاطر در وعده‌های کوچک سرو می‌شود. وقتی‌که در منطقه توسکانی بودید، این غذا را امتحان کنید.
تایگری (Tagliere)
نمی‌توان این فهرست را بدون اشاره به گوشت مشهور ایتالیایی همراه با پنیر ورقه شده در سراسر فلورانس تکمیل کرد. این وعده غذایی سبک به‌عنوان یک پیش‌غذا در فصل تابستان سرو شده و می‌تواند نقش یک میان وعده با انواع گوشت‌ها و پنیرها را برای شما ایفا کند. معمولا از سوسیس‌های سالامی همراه با انواع مختلف پنیرهای پکورینو (پنیر شیر گوسفند) در تهیه این پیش خوراک استفاده می‌شود. می‌توان از سبزیجات، برش‌هایی از نان توسکانی و مارمالاد یا عسل نیز برای تهیه یک تایگری بزرگ‌تر استفاده کرد.
اسکیاچاتای فلورانسی
اگرچه پیش‌تر به نان نمکی فلورانسی اشاره کردیم، اما اسکیاچاتای فلورانسی درواقع نام یک کیک شیرین محلی است. این کیک مستطیلی شکل، نرم، اسفنجی و زردرنگ از یک لایه همراه با پودر شکر و لایه بالایی تزئین شده با پودر کاکائو تهیه می‌شود. اسکیاچاتای فلورانسی به‌طور سنتی در هنگام برگزاری جشن‌ها و مراسم تهیه شده و این کیک در برخی از زمان‌های مشخص سال در تمامی نانوایی‌های فلورانس دیده می‌شود.
کانتوچینی
حالا که صحبت از دسرهای کلاسیک در فلورانس شد، باید گفت که کانتوچینی (Cantuccini) در سراسر دنیا به‌عنوان یک نان ترد شناخته می‌شود، اما در ایتالیا این کلمه در مورد شیرینی‌ها به کار برده می‌شود. این شیرینی‌های کوچک بادامی در تمام شهر یافت شده و در انواع مختلف با فندق و پسته به‌جای بادام تهیه می‌شوند. شیرینی‌های کلاسیک کانتوچینی به‌عنوان دسر همراه با انواع نوشیدنی‌ها سرو می‌شوند. می‌توان کانتوچینی را در داخل نوشیدنی کرد و پس از کمی نرم شدن آن را میل کرد.
پیشنهاد مجله فلایتیو: بهترین موزه‌ها و گالری‌های فلورانس که باید به آن‌ها سر بزنید
