پاریس پر از مراکز اقامتی مختلف است. این شهر به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین شهرهای اروپا، هتل‌هایی دارد که سبک‌های مختلف، از تاریخی تا مدرن، را در برمی‌گیرد. امروزه هتل‌های جدیدی در این شهر ظهور کرده‌اند که باعث تنگ‌تر شدن رقابت در این عرصه شده‌اند. بااین‌حال، برخلاف این رقابت، برخی از هتل‌ها همچنان از سایرین متمایز هستند. فلایتیو نگاهی به شماری از مشهورترین هتل‌های پاریسی انداخته است. برای بلیط هواپیما پاریس به فلایتیو مراجعه کنید.
اشرافیت: هتل جرج پنجم
هتل چهار فصل جرج پنجم از زمان تاسیس خود در سال ۱۹۲۸ تا به امروز، نماد اشرافیت در صنعت هتلداری بوده است. هتل در نزدیکی خیابان شانزه لیزه و منطقه هشتم پاریس قرار داشته و بالکن‌های اختصاصی آن به طاق پیروزی، برج ایفل و کاخ بزرگ مشرف هستند. این هتل که در میان همسایگان خود بسیار شاخص است، در سال ۱۹۹۹ مورد بازسازی قرار گرفت و تحت مالکیت برند هتل‌های چهار فصل درآمد. اسپای درجه‌یک، استخر شنا، سالن بدن‌سازی و رستوران لو سینک با دو ستاره میشلین، این ساختمان ۸ طبقه را به هتلی باشکوه برای اقامت تبدیل کرده است. تمایز فاخر هتل جرج پنجم در مقایسه با دیگر مراکز اقامتی، گل‌آرایی حیرت‌انگیز آن است. هر هفته بیش از ۱۲ هزار گل تازه در فضاهای عمومی این ساختمان اشرافی قرار گرفته و حال و هوایی بهشتی به هتل می‌دهد. برای رزرو هتل کلیک کنید.
تاریخ: The Peninsula Paris
The Peninsula Paris دارای تاریخی شگرف بوده و تنها چند سال از ورود آن به صنعت هتلداری می‌گذرد. ادعا می‌شود محوطه هتل که تنها ۳۰۰ متر تا طاق پیروزی پاریس فاصله دارد، محل نگهداری از ملکه ایزابلای تبعیدی از اسپانیا در سال ۱۸۶۸ بوده است. پس از مرگ وی، این مکان به یک هتل اشرافی تبدیل می‌شود که تمامی وسایل ایزابلا را نیز در خود حفظ می‌کند. علیرغم استفاده از این بنا به‌عنوان یک بیمارستان نظامی در مقطعی از جنگ جهانی اول، اینجا همیشه مکان محبوبی برای چهره‌های شاخص دهه ۲۰ میلادی نظیر مارسل پروست، جرج گرشوین و پابلو پیکاسو بوده است. در ابتدای جنگ جهانی دوم، این مکان از سوی دولت فرانسه برای استفاده توسط وزارت دفاع خریداری شد، اما بعدها به مرکز نظامی فرماندهان ارشد آلمانی در خلال اشغال فرانسه بدل گشت. The Peninsula Paris پس از جنگ به اولین مقر سازمان جهانی یونسکو در سال ۱۹۴۶ تبدیل شد و سپس به تملک وزارت امور خارجه فرانسه به‌عنوان مرکز کنفرانس این وزارتخانه درآمد. این محوطه در طول عمر خود میزبان سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و همچنین «امور صلح پاریس» برای پایان دادن به جنگ ویتنام، جنگ داخلی خمرهای سرخ و جنگ کامبوج و ویتنام بوده است. این ساختمان درنهایت در سال ۲۰۱۴ و تحت مدیریت گروه هتل‌های The Peninsula Hong Kong بازگشایی شد.
هتل سنت جیمز
پاریس قصرهای فراوانی دارد (از واژه قصر بیشتر در مورد هتل‌های ۵ ستاره استفاده می‌شود) که از آن‌ها برای میزبانی از مسافران استفاده می‌شود، اما تنها یک قصر کاملا رسمی در این شهر به چشم می‌خورد. هتل سنت جیمز با کوهی از تجمل، از انتظارات طراحی عهد عتیق فاصله گرفته است. این عمارت در سال ۱۸۹۲ در محوطه اولین فرودگاه پاریس ساخته شد. بالکن اختصاصی و ۳۰۰ متری هتل، به‌منظور گرامیداشت ناوگان بالون‌های هوایی فرانسه، دارای یک آلاچیق شبیه به بالون است. باغ و رستوران هتل با مهارت‌های آشپزی سرآشپز آن کامل شده‌اند. درون هتل یک کافه-کتابخانه به چشم می‌خورد که در آن ۱۲ هزار جلد کتاب وجود دارد. طراحی داخلی جذاب ساختمان به سبک نئوکلاسیک با اشیاء خیره‌کننده نظیر سر گورخر کامل شده است. سنت جیمز در منطقه شانزدهم پاریس و در نزدیکی حلقه بیرونی شهر قرار دارد.
بیمارستان و میهمان‌نوازی: L’Hôpital Hôtel-Dieu
قدیمی‌ترین بیمارستان فعال دنیا در جزیره ایل دو لا سیته در رود سن واقع شده است. این مکان در سال ۶۵۱ میلادی توسط اسقف پاریس ساخته شد و تا عصر رنسانس به‌عنوان تنها بیمارستان پاریس به فعالیت خود ادامه داد. چهره کنونی ساختمان که یک‌بار از گزند آتش‌سوزی در امان مانده، به سال ۱۸۷۱ تعلق دارد و به امید جمع‌آوری کمک‌های مردمی در مجاورت کلیسای نوتردام ساخته شده است. این بیمارستان دارای ۱۴ اتاق میهمان در طبقه بالایی بوده که همگی آن‌ها مشرف به نواحی اطراف جزیره و حیاط مرکزی با پیاده‌روهای سنگ‌فرش هستند. بیمارستان ۳۵۰ تخت خواب برای بیماران داشته و به خاطر تجویز دارو برای بیماران دیابتی و چشمی شهرت دارد. تا سال ۲۰۱۳، این مکان اساسا یک بیمارستان برای ارائه خدمات فوری به ساکنان منطقه نهم بود. بیمارستان از آن زمان فعالیت‌های ۲۴ ساعته خود برای مراقبت از بیماران چشمی را متوقف کرده و تنها به ارائه خدمات برای بیماری‌های غیر مهلک می‌پردازد.
برند: Hotel Costes
مرکز اقامتی Hotel Costes در منطقه اول پاریس واقع شده و کاملا از دیگر هتل‌های پنج ستاره شهر متمایز است. این هتل با سبک عجیب‌وغریب خود، در هر زمینه‌ای افراط به خرج داده است. هتل در سال ۱۹۹۱ توسط ژاکوب گارسیا مورد بازطراحی قرار گرفت و از آن زمان به بعد به یک برند فراتر از لوکس بدل شد. هتل با سالن استراحت خود به سبک باروک و کافه همراه با موسیقی زنده، توجه میهمانان را جلب می‌کند. تا به امروز، بیش از یک میلیون نسخه از موسیقی‌های زنده این هتل به فروش رفته است. هتل همچنین در زمینه فروش کتاب‌های عکس، شمع، محصولات سلامتی و عطر نیز فعالیت می‌کند. پس از اعلام خبر پرواز کیم کارداشیان به پاریس برای امتحان چیزکیک‌های این هتل، نام Hotel Costes بیش‌ازپیش بر سر زبان‌ها افتاد.
خانه هنرمندان تاریخی: L’Hôtel
مرکز اقامتی L’Hôtel که در منطقه ششم پاریس و محله لاتن واقع شده، به‌عنوان کوچک‌ترین هتل ۵ ستاره شهر به خود می‌بالد. این هتل تنها ۲۰ اتاق دارد، اما از میهمانان خود با یک رستوران تک‌ستاره میشلین و یک استخر شنا در اسپایی به سبک روم باستان میزبانی می‌کند. هتل اساسا در سال ۱۸۲۸ میلادی در محوطه سابق باغ‌های ملکه مارگریت دو والوا ساخته شد و بیشتر شهرت آن به‌عنوان آخرین اقامتگاه اسکار وایلد است. جمله مشهور اسکار وایلد یعنی «من با بدهی‌هایم می‌میرم»، به ناتوانی او در پرداخت هزینه‌های هتل در زمان مرگ اشاره می‌کند. این ساختمان از زمان اسکار وایلد تا به امروز یک آهنربای مهجور برای هنرمندان مشهور تاریخ نظیر سالوادور دالی، پرنسس گریس، جیم موریسون و جانی دپ بوده است.
- پیشنهاد مجله فلایتیو: سفر می‌تواند تغییر بزرگی در زندگی شما ایجاد کند؟
اشرافیت شهری: Mama Shelter
هتل Mama Shelter نام خود را در میان غول‌های هتلداری پاریس با حال و هوای عجیب‌وغریب و قیمت‌های مناسب بر سر زبان‌ها انداخته است. اتاق‌های بتنی با تزئینات خاص، دیوارهای گچی و سالن غذاخوری به سبک کافه‌تریا، حال و هوایی کاملا شهری را خلق کرده‌اند. رستوران هتل تحت نظارت آشپز افسانه‌ای، گای ساوُی، اداره می‌شود. در رستوران یک آشپزخانه مخصوص پخت پیتزا، یک کافه و فضایی برای اجرای موسیقی زنده در آخر هفته‌ها به چشم می‌خورد. این هتل با طراحی پیشرو، اگرچه کمی از مرکز شهر دور است، اما در مجاورت گورستان پر لاشز در منطقه بیستم پاریس قرار دارد.
میراث شگفت‌انگیز: The Ritz
سزار ریتز، پیشخدمت سوئیسی که به یک هتل دار تبدیل شد، در سال ۱۸۹۸ کار خود را با هتل ریتز آغاز کرد. این هتل که در منطقه اول پاریس و میدان وندوم واقع شده، دارای یک کافه قدیمی بوده و از گذشته تا به امروز به سبب مشتریان خود شهرت فراوان داشته است. مارسل پروست، همیشه و به‌طور مرتب در یک اتاق اختصاصی در این هتل غذا می‌خورد. کوکو شانل برای مدت بیش از ۳۰ سال و تا زمان مرگ خود در سال ۱۹۷۱ در اینجا اقامت می‌کرد. ارنست همینگوی نیز به خاطر حضور مداوم در این هتل، دارای یک سوئیت و یک کافه به نام خود در اینجا است. هتل ریتز آخرین مکانی است که دایانا، پرنسس ولز، به همراه دودی الفاید قبل از حادثه مرگبار تصادف در سال ۱۹۹۷، در اینجا زنده مشاهده شدند. نام ریتز در حال حاضر بر روی کنسرسیومی از هتل‌های برتر سراسر دنیا قرار گرفته است. سوئیت سلطنتی هتل به‌طور مستقل با نام نماد ملی فرانسه به ثبت رسیده است. هتل در سال ۲۰۱۲ مورد بازسازی قرار گرفت و قرار بود تا در سال ۲۰۱۴ بازگشایی شود. بااین‌حال زمان بازگشایی هتل به سبب آتش‌سوزی طبقه بالای آن به ژانویه ۲۰۱۶ موکول شد.
