سیبیو به «شهر چشم‌ها» شهرت دارد. این شهر تاریخی از محله‌های بالا شهر و پایین شهر تشکیل شده که با خیابان‌های پیچ‌درپیچ به یکدیگر راه دارند. ساختمان‌های سبک گوتیک از فرهنگ مجاری-آلمانی تاثیر پذیرفته و بسیاری از آن‌ها بر روی سقف‌های سفالی خود یک ویژگی مشترک دارند؛ پنجره‌های کوچکی که شبیه به پلک چشم به نظر رسیده و به شما نگاهی از بالا به پایین دارند.
برای خرید بلیط هواپیما نجف به فلایتیو مراجعه کنید.
سیبیو در گذشته کانون اداری و مرکز منطقه ترانسیلوانیا با مردمانی از قوم ساکسون بود که به زبان آلمانی صحبت می‌کردند. محلی‌ها مدعی هستند که این چشم‌ها عمدا از سوی اشغالگران آلمانی در منطقه برای تزریق ترس به ذهن مردم ساخته شده‌اند. این‌طور تصور می‌شد که چشم‌ها مرتبا در حال نگاه کردن به مردم بوده و آن‌ها باید رفتار شایسته‌ای داشته باشند.
بعد نوبت به دیکتاتور کمونیست، نیکولای چائوشسکو، رسید و او نیز از این خانه‌ها به نفع خود استفاده کرد.
آئورا ایمباروس در کتاب خود با عنوان «بیرون از شب ترانسیلوانیا: داستانی از استبداد، آزادی، عشق و شناخت» نقل می‌کند:
«حکومت خانواده ما را در فهرست سیاه قرار داده بود و تلفن‌ها و ایمیل‌های ما را بررسی می‌کرد. جاسوسان مرتبا تلفن‌های ما را شنود می‌کردند و به بررسی هر ایمیل می‌پرداختند. هر همسایه به یک جاسوس علیه همسایه دیگر تبدیل شده بود و برای سرویس امنیتی خبرچینی می‌کرد. اگر صورت شما تمامی نشانه‌های ناامیدی، ناراحتی و درد را بروز می‌داد، کسی به آن توجهی نمی‌کرد، اما اگر از این دستور نافرمانی می‌کردید و اثری از شادی در صورت شما پیدا می‌شد، فردی به شما تذکر می‌داد.»
آئورا در ادامه و در تشریح میدان اصلی سیبیو می‌گوید:
«این میدان در ابتدا یک بازار غلات متعلق به اوایل قرن پانزدهم بود. در میدان اصلی مکان‌هایی برای قطع کردن سر، دار زدن و حتی به قفس انداختن افراد دیوانه وجود داشت. میدان شهر با معماری خاص خود، برای همه شناخته‌شده بود. ساختمان‌های شهر دارای پنجره‌های کوچک زیرشیروانی بودند که همیشه به اطراف نگاه می‌کردند. به نظر می‌رسید که چشمانی سیاه و ثابت از زیر یک سقف سفالی مرتبا در حال نگاه کردن به شما هستند. با قدرت گرفتن چائوشسکو، این موضوع بسیار آزاردهنده و ترسناک‌تر شد. آن‌ها شما را می‌دیدند، اما شما نمی‌دانستید که چه چیزی یا چه کسی در پشت این پنجره‌های خوفناک مخفی شده است.»
امروزه دیگر آن ترس غیرطبیعی از بین رفته است. وقتی‌که به دیگر شهرهای رومانی سفر می‌کنید، می‌توانید همان چشمان خیره در شیروانی خانه‌ها را ببینید، اما هیچ‌کدام از این پنجره‌ها شبیه به پنجره‌های سیبیو نیستند.
