رود گنگ بهعنوان طولانیترین رود هندوستان، نقشی مهم در مذهب هندو داشته و بهعنوان شالوده و اساس زندگی در این کشور محسوب میشود. هندوها باور دارند که این رود مقدس بوده و بسیاری از مردم بهمنظور زیارت و شست و شوی گناهان خود در آب به شهر بنارس میآیند. با وجود چنین اهمیتی، میلیونها نفر سالانه از گنگ دیدار کرده و این رود را به قطبی مهم برای فعالیتهای مذهبی، فرهنگی و تاریخی تبدیل کردهاند. فلایتیو شما را به دیدار جاذبههای این رود مقدس میبرد. با ما همراه باشید.
برای خرید بلیط هواپیما به فلایتیو مراجعه کنید.
یوگا
یوگا که ریشه در هند باستان دارد، در فرهنگ هندیها به دلیل اهمیت روحانی آن و ختم شدن به احساس صلح و آرامش، ارزشمند تلقی میشود. انواع مختلفی از یوگا در هند وجود دارد. یوگا نوع هاتا مشهورترین نوع یوگا در فرهنگ هند است. مدارس و مراکز یوگا اقدام به برگزاری کلاسهایی برای دانشجویان با هر نوع توانایی کرده و به آنها مدرک دیپلم اعطا میکنند. بسیاری از این مدارس در شهر بنارس وجود دارند. در مسیر رود گنگ، اقامتگاههای مختلفی برای ورزش یوگا به چشم میخورد. ریشیکش نام مستعار پایتخت یوگا بوده و در دهه ۱۹۶۰ و زمانی که گروه بیتلز در اینجا اقامت داشت گرامی داشته شد. این اتفاق فرصتی بیپایان برای آشرامها (افرادی که اقدام به اجرای مراسم معنوی میکنند)، ورزش یوگا و مراقبه است و شهر هاریدوار مقصدی جایگزین برای جذب گردشگران از سراسر کشور محسوب میشود.
بنارس (Varanasi)
بنارس که به باناراس یا واراناسی نیز مشهور است، شهری است که در امتداد رود گنگ بنا شده و دارای اهمیت مذهبی از قرن ششم پیش از میلاد است. این شهر به دلیل داشتن چهرههای سرشناس دانشگاهی، فیلسوف، شاعر و نوازندگان هندی شهرت زیادی دارد. طبق افسانهها شهر بنارس از خدای هندوها، شیوا، نشات گرفته و مقدسترین شهر در میان هفت شهر مذهب هندو و برهمابودا است. بهعلاوه این شهر را یکی از قدیمیترین مراکز زندگی در دنیا مینامند. مذهب هندو این شهر را بهعنوان یک تیرتاس میشناسد: تیرتاس محلی است که پیروان هندو میتوانند به خدایان و الهههای خود دسترسی داشته باشند. بنارس به خاطر اهمیت فرهنگی و صنعتی خود به دلیل وفور هنر، موسیقی و فرهنگ شهره است. این شهر با داشتن چنین ریشههای فرهنگی و تاریخی قوی، دومین شهر بزرگ هند از نظر توریستی محسوب میشود. تجارت عمده این شهر، فروش پارچههای ابریشمی، کارهایی از جنس عاج فیل، عطر و مجسمه است.
معبد آناپورنا
معبد آناپورنا وقف آناپورنا شده و اغلب به شاکتی نسبت داده میشود. این چهره قدرتمند از زنانگی به شیوههای مختلف مجسم شده است و اغلب دارای یک ظرف پختوپز بهمنظور نمایش نقش او بهعنوان یک تامین کننده است. به همین خاطر نام او از آنا به معنای غذا و پورنا به معنای خوشبختی گرفته شده است. در داخل این معبد یک تمثال طلا از آناپورنا قرار دارد و درب معبد تنها برای سه روز از سال باز است. وجود آناپورنا در مذهب هندو هرساله از اکتبر تا نوامبر با برگزاری فستیوال غذا به یاد او جشن گرفته میشود.
گاتها
صدها گات در تمام اطراف رود گنگ در هند به چشم میخورد و این پلههای سنگی که تا لب رودخانه ادامه دارند، نقشی مهم در مذهب هندو بازی میکنند. افرادی که از پلههای سنگی پایین میروند بهمنظور شرکت در حمامهای روحانی، مراسم مذهبی، ارائه هدایای خود و شستوشوی بوفالوها، لباسها و بدنهایشان، به آب میپیوندند. گاتها در مناطق خاصی از رود گنگ واقع شدهاند و بخشی جداییناپذیر از زندگی در اطراف رود هستند. گاتهای مهم شامل گات داشآشوامد، گات مانیکارنیکا، گات پانچگانگا و گاتهاریشچاندرا میشوند. گات آخر در بنارس واقع شده و هزاران گردشگر را به خود جذب میکند. بسیاری از افراد بهمنظور سوزاندن اجساد عزیزان خود پس از مرگ به اینجا میآیند. به باور مذهب هندو، شستن بدنها در آب مقدس رود گنگ پیش از سوزاندن، موجب پاک شدن گناهان فرد متوفی میشود. بهترین زمان برای تماشای گاتها در صبح زود است. در این وقت پرتوهای نارنجیرنگ آفتاب در تمام ساحل رود پراکنده میشود.
اللهآباد
شهر صنعتی اللهآباد، برخلاف بنارس، فاقد معبد و بنای یادبود است و یک قلعه در این شهر وجود دارد که توسط امپراتور اکبر در سال ۱۵۸۳ ساخته شده است. این شهر در نقطهای قرار دارد که رودهای یامونا و گنگ به رود ساراسواتی میپیوندند. بر اساس یک افسانه، به هنگام درگیری میان خدایان هندو، چهار قطره از جامی که در دست ویشنو بود، به زمین ریخت. وقتیکه این چهار قطره به زمین رسید، پرایاگ، هاریدوار، ناسیک و یوجین (چهار تیرتاس) شکل گرفت و این موضوع در فستیوال مذهبی کومبمِلا (Kumbh Mela) جشن گرفته میشود. این مراسم هر سه سال یکبار برگزار شده و میزبانی آن بین این چهار شهر متغیر است. شهر اللهآباد هر ۱۲ سال یکبار میزبان این مراسم میشود. ۱۰۰ میلیون زائر مذهبی در این فستیوال شرکت میکنند و به شست و شوی خود در رودخانهها میپردازند.
موزه بارات کالا باوان
موزه بارات کالا باوان یک موزه هنری و باستانشناسی در دانشگاه باناراس هندو است. کلکسیون این موزه بر آثار باستانی، پارچهها و لباسها تمرکز داشته و متعلق به عصری با اهمیت تاریخی و مذهبی و گذار فرهنگی هستند. این موزه داشتن چنین اشیاء زیبایی را قدر دانسته و اقدام به نگهداری آثار تاریخی هند میکند. بااینحال، این موزه به خاطر مجموعهای از نقاشیهای هندی و تنوع گسترده از کلکسیون آثار مینیاتوری شهرت دارد.
تماشای دلفینها
رود گنگ خط زندگی برای شهرها و نواحی اطراف محسوب میشود؛ زیرا مردم در این رود استحمام کرده، شستوشو میکنند، ماهی میگیرند و در مراسم مذهبی گروهی در کنار ساحل رودخانه حضور مییابند. این فعالیتها آسیب شدیدی به وضعیت آب رودخانه زده است. جمعیت دلفینهای این رودخانه به دلیل شکار گسترده برای استفاده از گوشت و روغن آنها، شدیدا در حال کاهش است. بهعلاوه، ورود آلودگیهای صنعتی، کشاورزی و انسانی به درون آب، سبب بدتر شدن وضع زندگی جانوران آبزی شده است. این دلفینهای در معرض خطر نابودی، بهعنوان حیوانات آبی ملی هند شناخته شده و برای اکوسیستم رودخانه مهم هستند. دلفینها معمولا تنها بوده و در گروههای کوچک دیده میشوند.
قایقسواری
رود گنگ فرصتی مناسب برای گردشگران بهمنظور تماشای مراسم مذهبی از زاویهای متفاوت است. مردمان فقیر هند در کنار رود بهمنظور کسب سعادت اقدام به نظافت خود و گفتوگو با یکدیگر میکنند. تورهای قایقی در بین گردشگران محبوبیت فراوانی دارند و توریستها میتوانند انواع مختلفی از تورها را انتخاب کنند. این سواری جذاب و آرام راهی عالی برای درک وسعت و اهمیت رود گنگ است. منطقه ریشیکش مکانی محبوب برای قایقسواری موجهای خروشان بوده و معمولا جمعیت کمتری را به خود میبیند.
گنگوتری
شهر گنگوتری یکی از مکانهای زیارتی دورافتادهتر بوده و در نزدیکی تنگه باگیراتی قرار دارد. در شهر گنگوتری یک معبد متعلق به الهه گنگ وجود دارد. بر طبق روایات این الهه با عفو شاه باگیرات ترغیب شد تا بهمنظور زنده کردن خاکستر مردم به زمین بیاید.
معبد کاشی ویشوانات
معبد کاشی ویشوانات یک معبد مهم هندو است که در شهر مقدس بنارس قرار دارد. بنارس بهعنوان یک محوطه شناخته شده برای زائران، مقصدی کلیدی به شمار آمده و هندوها معمولا یکبار در عمر خود به اینجا میآیند. این معبد وقف شیوا، خدای مذهب هندو، شده و به خاطر مناره شگفتانگیز آن از جنس طلا موردتوجه گردشگران است. تاریخ شاهد نابودی و بازسازی این معبد برای چندین بار بوده است. سازه کنونی معبد توسط ملکه آهیلیابای هولکار (Ahilyabai Holkar) در سال ۱۷۸۵ ساخته شده است.