بلگراد و نووی ساد بدون شک دو جاذبه مهم کشور صربستان محسوب می‌شوند. این دو شهر بزرگ شایسته توجه بیشتر هستند، اما حتی مسافران نیز معتقدند که یک کشور به چیزی فراتر از یک کلان‌شهر نیاز دارد. شهرهای کوچک‌تر صربستان همچنان ظاهر سنتی خود را حفظ کرده‌اند و افرادی که پای خود را فراتر از دو شهر بزرگ این کشور گذاشته‌اند به‌خوبی به این موضوع آشنا بوده و از جاذبه‌های آن‌ها لذت برده‌اند. آیا شما هم آماده آشنایی با دیگر شهرها و روستاهای زیبای صربستان هستید؟ پس بهتر است تا با فلایتیو همراه شوید.
برای خرید بلیط هواپیما خارجی و رزرو هتل خارجی به فلایتیو مراجعه کنید.
سِرِمسکی کارلووچی
بهتر است تا از طرفداری پرهیز کنیم، اما سِرِمسکی کارلووچی بی‌دلیل در صدر فهرست ما قرار نگرفته است. این شهر تنها ۸ کیلومتر از نووی ساد فاصله داشته و زمانی مقر کلیسای ارتدکس صربستان در امپراتوری هابسبورگ بوده است؛ اما اهمیت تاریخی این شهر تنها یکی از دلایل سفر به اینجاست.
این شهر پر از جاذبه‌های زیبا و معماری‌های متنوع است و به نظر می‌رسد که دارای شگفتی‌هایی منحصر به خودش باشد. اولین مجموعه ورزشی صربستان در این شهر قرار دارد و کلیسای کوچک صلح در سِرِمسکی کارلووچی به چشم می‌خورد. سرعت زندگی در این گوشه از صربستان عالی است و شهر به جز اندکی هیاهو، ساکت به نظر می‌رسد. شاید واژه «جواهر» در مورد اینجا کمی اغراق باشد، اما به کار بردن آن گاهی اوقات درست است.
سیروگوینو
اگر سیروگوینو را شبیه به چیزی در رویاها دیدید، تعجب نکنید. نیازی نیست تا چشمان خود را به هم بمالید یا چند ضربه به صورت خود بزنید. بخشی از این روستا در شهر زلاتیبور شبیه به یک موزه روباز است و محلی برای نمایش شیوه‌های سنتی زندگی در قرن نوزدهم به شمار می‌آید. ساختمان‌های چوبی این منطقه شما را به گشت‌وگذار بیشتر در سیروگوینو ترغیب می‌کند.
سیروگوینو به‌درستی در سال ۱۹۸۳ به‌عنوان نماد فرهنگی صربستان انتخاب شد. این منطقه سنتی زیبا و آرام ۱۹۰ کیلومتر از شهر پرهیاهو و مدرن بلگراد فاصله دارد.
کنیازِواتس
شرق صربستان شهرهای زیبای فراوانی ندارد (اگرچه می‌توان بزرگ‌ترین گودال ساخت دست بشر در اروپا را در اینجا یافت)، اما شهر کوچک کنیازواتس این روند را تغییر داده و در این منطقه می‌درخشد. کنیازواتس که در بین سه کوه متفاوت واقع شده، دارای مرکز شهری برای خوش‌گذرانی و گشت‌وگذار در آخر هفته‌ها است. گردشگران می‌توانند در سرچشمه رود تیموک نشسته و از این منظره لذت ببرند.
کنیازواتس تقریبا حس یک شهر بی سروصدا در مرکز اروپا را به شما می‌دهد. خانه‌های رنگارنگ کوچک به‌گونه‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند که شبیه به شهری باشکوه شده‌اند. به تصور شما اینجا اتریش یا اسلوونی است، اما درواقع اینجا صربستان است.
درِوِنگراد
شاید عادلانه نباشد که این روستا که در اصل یک شهرک سینمایی است را در این فهرست قرار دهیم، اما خیلی سخت است تا نسبت به درِوِنگراد بی‌توجه باشیم. این روستا که به کوستِندورف نیز شهرت دارد در حقیقت به‌منظور فیلم‌برداری فیلم کلاسیک «زندگی یک معجزه است» ساخته شد. درِوِنگراد یکی دیگر از روستاهای زیبا در زلاتیبور است و به‌مانند سیروگوینو رویایی به نظر می‌رسد.
خیابان‌های این روستا با شخصیت‌های بزرگ دنیا نظیر جو استرامر، دیگو مارادونا و نیکولا تسلا نام‌گذاری شده‌اند. بناهای این روستا نیز نام شخصیت‌های مشهور دنیای مدرن نظیر ایوو آندریک و استنلی کوبریک را با خود یدک می‌کشند. درونگراد روستایی منحصربه‌فرد است و محلی واقعی برای به کار گرفتن ذهنی خلاق به شمار می‌آید.
رایسکی کوناکی
رایسکی کوناکی نام یک روستای قومی در مرکز صربستان است و محلی ایده آل برای افرادی است که دوست دارند خودشان نوشیدنی سنتی محبوب صرب‌ها، راکیا، را بسازند. رایسکی کوناکی دقیقا همان روستایی است که یک کودک بر روی کاغذ رسم می‌کند. ساختمان‌هایی رنگارنگ، خانه‌هایی راحت و طبیعتی سرسبز در اینجا به چشم می‌خورد. شاید رفتن به رایسکی کوناکی ساده نباشد، اما قطعا ارزش وقت صرف کردن را دارد.
موکرا گورا
این اسم به معنای «کوه خیس» است، اما اجازه ندهید تا این نام شما را فریب دهد. موکرا گورا یکی دیگر از جاذبه‌های شهر زلاتیبور است که نام آن با فیلم «زندگی معجزه است» و اِمیر کوستوریکا، کارگردان مشهور صرب، گره خورده است، هرچند این نام تحت‌الشعاع روستای تقریبا مدرن درِوِنگراد قرار دارد. موکرا گورا به خاطر داشتن خط راه‌آهن باریک خود شهرت دارد. این مسیر از آسمان شبیه به عدد 8 لاتین است. گردشگران هیچ راهی برای تماشای این خط ریلی از آسمان ندارند، پس بهتر است تا تنها به حرف ما اعتماد کرد.
توپولا
صربستان کشوری با جاذبه‌های تاریخی فراوان است و توپولا نیز به همین خاطر در فهرست ما جای دارد. در این منطقه بود که کارادورده (جرج سیاه) به‌عنوان رهبر انقلاب اول صرب‌ها در سال ۱۸۰۴ انتخاب شد. اینجا را می‌توان نقطه شروع صربستان مدرن به‌عنوان یک کشور مستقل دانست. کارادورده و خانواده او در کلیسای بزرگ سنت جرج دفن شده‌اند. این کلیسا در زبان محاوره‌ای اوپلِناک نامیده می‌شود. کاشی‌کاری‌های داخلی این کلیسا بیش از ۴۰ میلیون رنگ دارد.
پالیچ
پالیچ در ۱۸ کیلومتری از مرز صربستان و مجارستان قرار دارد و گزینه‌ای مناسب برای سفر در فصل تابستان است. این شهر درواقع دارای جمعیتی اکثرا مجاری است و افرادی که به دنبال نمونه‌ای حیرت‌انگیز از تاثیر مجارستان بر استان وُیوودینا هستند نیازی به جست‌وجوی بیشتر ندارند.
در همین حوالی دریاچه پالیچ قرار دارد. بر طبق افسانه‌ها هزاران سال پیش «پائول چوپان» یکی از گوسفندهای پشم طلایی خود را گم می‌کند و به‌قدری گریه می‌کند که دریاچه‌ای از اشک‌های او شکل می‌گیرد.
دونیا لوکوشنیکا
دونیا لوکوشنیکا یکی دیگر از روستاهای جنوب صربستان است که در تمام سال از هزاران گردشگر میزبانی می‌کند. این روستا در پایان تابستان دچار تغییری شگرف شده و از یک منطقه آرام به پایتخت فلفل قرمز دنیا تبدیل می‌شود. با فرارسیدن پاییز می‌توان ریسمان‌هایی از فلفل قرمز را بر در و دیوار شهر مشاهده کرد. به‌علاوه پاییز فصل رنگ‌هاست و هیچ کجا به‌اندازه دونیا لوکوشنیکا این حقیقت را به نمایش نمی‌گذارد.
لاتکوواک
چهار خانه قدیمی در این منطقه از پوشال، گل و تیرهای چوبی ساخته شده‌اند. لاتکوواک فاصله چندانی از الکساندروواک ندارد و یکی دیگر از روستاهای شگفت‌انگیزی است که زیبایی آن به‌اندازه رازآلود بودن آن است. این روستا ۵۰۰ سال قبل ساخته شد و در آن زمان به‌قدری کوچک بود که تنها برای جدایی آن‌ها نیاز به یک حصار داشت. امروزه نیز اینجا تغییر اندکی را شاهد بوده است. می‌توان به‌راحتی وارد یک دادگاه قدیمی در روستا شد، هرچند عدالت مدت‌هاست که این ساختمان را ترک کرده است.
پریه‌پولی
نزدیک‌ترین شهر صربستان به دریا پریه‌پولی نام دارد که محل تلاقی دو رود بزرگ لیم و میلِشِوکا است. این شهر نقشی مهم در تاریخ این منطقه داشته و اساسا یک توقفگاه بین مسیر در دوران امپراتوری رومیان و عثمانیان قبل از صنعتی شدن در قرن بیستم بوده است.
پریه‌پولی در احاطه جنگل‌ها قرار دارد و خانه چند تفرجگاه ساحلی کوچک در کنار رودخانه است. صومعه میلِشِوا در همین حوالی قرار دارد و در گذشته محل اقامت مهم‌ترین شخصیت مذهبی صربستان یعنی سنت ساوا بوده است.
پروچاتس
پروچاتس در مجاورت رودخانه درینا واقع شده و تمامی گزینه‌های لازم برای حضور در فهرست ما را دارد. تفرجگاه‌های کنار رودخانه‌ای این شهر فراوان هستند و پارک ملی تارا در گوشه‌ای از این شهر قرار دارد. این بهشت ماهیگیری همچنان بکر و دست‌نخورده باقی مانده و دریاچه پروچاتس منتظر شماست تا دیده شود. این دریاچه در دهه ۱۹۹۰ به خاطر موضوع جنگ موردتوجه رسانه‌ها قرار گرفت، اما پس از آن دوباره به دست فراموشی سپرده شد. به نظر می‌رسد که حالا زمان تغییر فرارسیده است.
