آمریکای جنوبی با داشتن برخی از چشمگیرترین، فریبندهترین و از نظر جغرافیایی متنوعترین چشماندازهای روی زمین، از دیدنیهایی است که حتماً باید به آن سر بزنید. در اینجا برخی از زیباترین مکانهای این قاره را بررسی کردهایم.
برای خرید بلیط هواپیما به فلایتیو مراجعه کنید.
ماچو پیچو، پرو
ماچو پیچو که در ارتفاعات مهآلود کوههای آند قرار دارد، یکی از مشهورترین مکانهای نمادین پرو است. این قلعهی سرخپوستی اینکایی که تقریباً در اواسط قرن پانزدهم ساخته شد، بعد از حملهی کشورگشایان اسپانیایی در اوایل قرن شانزدهم، متروک شد. خرابههای آن تا زمانی که جهانگرد آمریکایی، هیرام بینگام در سال 1911 به طور اتفاقی آن را دوباره کشف کرد، پنهان مانده بود. امروزه به سادگی میتوان از طریق قطار به ماچو پیچو دسترسی داشت، گرچه افرادی که بیشتر اهل ماجراجویی هستند میتوانند از طریق مسیر اینکا (Inca Trail) تا آنجا را پیاده طی کنند. پیمودن بیش از 80 کیلومتر از کوسکو در ارتفاع 4 کیلومتری، سفر مناسبی برای افراد کم دل و جرأت نیست، اما دیدن خرابههای دلفریب اینکا در پایان سفر، ارزش آن را دارد.
آبشار ایگواسو، برزیل،/آرژانتین
آبشار دیدنی ایگواسو که در مرز میان برزیل و آرژانتین قرار گرفتهاند، مجموعهای از 275 آبشار بر روی رودخانهای با همین نام هستند – که ارتفاع برخی از آنها تا 80 متر میرسد. از هر دو طرف مرز برزیل و آرژانتین میتوان به وسیلهی راههای باریک متعدد به آبشار ایگواسو دسترسی داشت، یا اینکه بازدیدکنندگان میتوانند به وسیلهی قایق به آبشارها نزدیک شوند. تماشای آبشارها از هر دو طرف مزایای دارد. آرژانتین بخش بزرگتری از آبشارها را در خود دارد و یک راه باریک مستقیماً بازدیدکنندگان را به زیباترین آبشار آن یعنی گلوگاه شیطان (Devil’s Throat) میرساند، اما از سمت برزیل میتوان نماهای خیرهکنندهی وسیعی از آبشارها تماشا کرد.
جزیرهی ایستر، شیلی
مقاصد مسافرتی زیادی را پیدا نمیکنید که به اندازهی جزیرهی ایستر، دورافتاده باشند. این جزیره که در فاصلهی 3000 کیلومتری ساحل شیلی قرار دارد، یکی از دورافتادهترین جزایر جهان است، اما چشماندازهای زیبا، مجسمههای اسرارآمیز و فرهنگ پلی نزی، ارزش پیمودن این مسافت زیاد را دارند. مشهورترین دیدنی جزیرهی ایستر، مجسمههای موآی هستند، که تقریباً 900 تا از این مجسمهها در سرتاسر جزیره پراکنده شدهاند. چیزهای زیادی وجود دارد که میتوانید در جزیره ببینید و انجام دهید، از گودالهای آتشفشانی و سواحل شنی زیبا تا جشنوارهی تاپاتی، یک جشن دوهفتهای در فرهنگ بومی راپا نوئی که در ماه فوریه برگزار میشود.
پارک ملی تورس دل پاین، شیلی
پارک ملی تورس دل پاین شیلی یک تکهی واقعاً دیدنی از جنوب پاتاگونیا است. این پارک که مساحتی در حدود 1600 کیلومتر مربع را پوشش میدهد، بارزترین ویژگی آن سه قلهی گرانیتی است که نام پارک نیز از آنها گرفته شده و گویی یک مسیر دندانهدار در مسیر آسمان ایجاد کردهاند. در اینجا بازدیدکنندگان چشماندازهای خیرهکنندهای از آبشارهای زیبا، دریاچههای بسیار کهن، و یک جنگل سبز و خرم را خواهند دید. در دریاچهی زیبای گری، کاوشگران بیباک و جسور میتوانند در میان تودهها و کوههای یخ به کایاک سواری بپردازند. ضمناً دوستداران طبیعت که از این پارک دیدن میکنند ممکن است شانس دیدن گواناکو، یوزهای آمریکایی، و کاندورهای آند را داشته باشند.
جزایر گالاپاگوس، اکوادور
به عنوان یکی از متنوعترین مکانهای جهان از نظر زیستی، جای تعجبی ندارد که جزایر گالاپاگوس – جزایر متعددی که تا حدی الهامبخش نظریههای چارلز داروین در مورد تکامل، بعد از اینکه حیات وحش آن را در اوایل قرن نوزدهم مطالعه کرد، بودند – یکی از مقاصد مسافرتی عالی برای دوستداران طبیعت هستند. این جزایر که به خاطر لاکپشتهای غولپیکر خود مشهور هستند، گونههای غیر معمول مثل مرغ ماهیخوار بی پرواز، ایگواناهای دریایی، و درختان اقاقیای رنگی بزرگ را نیز در خود دارند. علاوه بر حیات وحش حیرت انگیز، بازدیدکنندگان مکانهای جالبی مثل تونلهای گدازه `Lava Tunnels` (مجموعهی پیچ در پیچ از مسیرهایی که میلیونها سال پیش توسط گدازههای ذوبشده تشکیل شدهاند) یا بندر شلوغ پورتو آیورا، بزرگترین شهر مجمعالجزایر را نیز خواهند دید.
صحرای آتاکاما، شیلی
صحرای آتاکاما که بیش از 65 هزار کیلومتر مربع از شمال شیلی (و بخشهایی از پرو، بولیوی و آرژانتین) را فرا گرفته است، خشکترین منطقهی جهان به حساب میآید – حتی در برخی نقاط خاص آن هرگز بارندگی ثبت نشده است. به خاطر اندازهی بزرگ این صحرا، درست کردن لیست مکانهای دیدنی آن دشوار است، اما آبهای سبز دریاچهی آب شور لاگونا ورده در نزدیکی مرز آرژانتین واقعاً خیرهکننده است. دست صحرا (Mano del Desierto) – مجسمهی دست غولپیکر اثر ماریو ایرازابال، هنرمند اهل شیلی در جنوب شهر آنتوفاگاستا – یکی از دیدنیهای عالی برای دوستداران هنر است. همچنین به خاطر ارتفاع زیاد منطقه و نبود ابر و آلودگی نوری، دو رصدخانهی بزرگ در این صحرا قرار دارند و آتاکاما را به یکی از مکانهای اصلی برای تماشای ستارهها تبدیل کردهاند.
سالاردو اویونی، بولیوی
سالاردو اویونی در جنوب غربی بولیوی، که با مساحت 6500 کیلومتر مربعی خود بزرگترین کویر نمک دنیا به حساب میآید، یکی از چشماندازهای فوق العاده زیبای آمریکای جنوبی است. در فصل بارندگی، یک لایه آب سطح آن را میپوشاند و اثر آینهای ایجاد میکند، و دیگر نمیتوان مرز میان زمین و آسمان را به سادگی تشخیص داد. در کنارههای این کویر نمک در نزدیکی شهر اویونی، گورستان قطارها وجود دارد، که بدنههای زنگزدهی قطارهای قدیمی که قبلاً از آنها برای حمل و نقل کانیهای غنی منطقه استفاده میشد. با سفر به مرکز، بازدیدکنندگان به Isla Incahuasi، یک منطقهی سنگلاخی که کاکتوسهای غولپیکر و مسیرهای پیادهروی در آن قرار دارند. میرسند.
آبشار انجل، ونزوئلا
آبشار انجل (آنخل) که در ارتفاعات گوایانا در دامنهی غربی پارک ملی کانایما قرار دارد، بلندترین آبشار جهان است و حتماً باید از مناظر خیرهکنندهی آن دیدن کنید. این آبشار که از ارتفاع 979 متری کوه آیان تپوی به زمین میریزد، تقریباً 20 برابر آبشار نیاگارا ارتفاع دارد. از طریق یک تور گردشگری هوایی یا قایقسواری در رودخانههای کارائو و کورون میتوانید به راحتی به تماشای این آبشار حیرت انگیز بپردازید. اگرچه، ماجراجویان شجاعتر میتوانند از طریق جنگلهای بارانی و درههای تنگ، مسیر رسیدن به آبشار را طی کنند؛ یک راهپیمایی دشوار اما پر ارزش.
سانتوریو دو لاس لاجاس، کلمبیا
سانتوریو دو لاس لاجاس که در یکی از درههای رودخانهی گوایتارا در جنوب غربی کلمبیا بنا شده است – و تعجبی ندارد که به آن “معجزهی خدا در اعماق زمین” گفته میشود – گوهر گرانبهای معماری آمریکای جنوبی به حساب میآید. این کلیسای زیبا که با سبک زیبای گوتیک، در ارتفاع 100 متری رودخانه قرار دارد، بین سالهای 1916 تا 1949 ساخته شد، اگرچه فلسفهی الهامبخش ساخت آن بسیار قدیمیتر است. طبق یک افسانه، در سال 1754 یکی از زنان بومی به نام ماریا موزس و دخترش رزا هنگام یک توفان وحشتناک در این دره پناه گرفتند و شاهد پدید آمدن چهرهی مریم مقدس بر سطح سنگهای دره بودند. این کلیسا همچنان یکی از زیارتگاههای محبوب برای گردشگران به حساب میآید.
فرناندو د نورونها، برزیل
این مجمعالجزایر خوشمنظر با 21 جزیره در فاصلهی 320 کیلومتری ساحل برزیل قرار گرفته است. ماجراجویانی که امکان بازدید از این مجمعالجزایر را پیدا میکنند باید خودشان را خوششانس بدانند. از زمانی که در سال 2001 این مکان به خاطر حیات وحش غنی خود در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت، در اقدامی جهت حفظ شگفتیهای طبیعی مجمعالجزایر، تنها 420 توریست اجازهی حضور در جزایر را کسب کردهاند. منظرهی آتشفشانی و ناهموار فرناندو د نورونها محل تقابل چشماندازهای دیدنی است، جایی که در آن کوههای زمخت و صخرهای و جنگلهای گرمسیری به سواحل قدیمی با شنهای سفید و آبهای زلال میرسند. غواصها و شناگرها در اینجا میتوانند کوسهها، دلفینها و لاکپشتهای دریایی را ببینند.
یخچال طبیعی پریتو مورنو، آرژانتین
یخچال طبیعی پریتو مورنو (در پارک ملی لوس گلاسیارس در پاتاگونیای آرژانتین) که بر خلاف بسیاری از یخچالهای طبیعی روی زمین، تحت تأثیر گرمایش جهانی قرار نگرفته است، واقعاً در حال بزرگ شدن است. این یخچال طبیعی حدود 5 کیلومتر طول دارد و 60 متر بالاتر از دریاچهی لاگو آرخنتینو قرار گرفته است. بازدیدکنندگان در ماههای بهاری و تابستانی (که برای ساکنین نیمکرهی شمالی از نوامبر تا اوایل مارس را شامل میشود) میتوانند از طریق سکوهای دیدهبانی، شکستن بخشهایی از یخچال را مشاهده کنند. برای داشتن یک تجربهی واقعاً نشاطبخش، مسافران ماجراجو میتوانند در ماههای زمستانی که یخچال پایدارتر است، از یک طرف آن به سمت دیگر راهپیمایی کنند.
کانو کریسالس، کلمبیا
کانو کریستالس – یکی از رودهای فرعی ریو گوایابرو با 99 کیلومتر طول – به خاطر گیاهان دریایی خود غالباً “رنگین کمان مایع” یا “رودخانهی پنج رنگ” نامیده میشود. این رودخانه به خاطر وجود گیاه macarenia clavigera در آن– یک گیاه دریایی مختص منطقهی دورافتادهی سرانیا دلا ماکارنا در کلمبیا – مجموعهای از رنگهای مختلف را دارد. به ویژه در ماههای ژوئن تا نوامبر، زمانی که گیاهان از رنگ سبز به صورتی مایل به قرمز روشن تغییر رنگ میدهند، میتوانید این صحنهی زیبا را تماشا کنید. همچنین مجموعهای از آبشارهای خوشمنظر و آبگیرهای طبیعی نیز در آن وجود دارند، و حتی بازدیدکنندگان میتوانند در آبهای پر جوش و خروش و رنگارنگ آن شنا کنند.