پادشاهی کامبوج کشوری است در جنوب شرقی آسیا که پایتخت آن شهر پنوم پن است. این کشور که 90 درصد از مردم آن از تبار خمر و 5 درصد آنان ویتنامی تبار و بقیه از اقوام مختلف هستند، بخشی از شبه جزیره هند و چین به حساب می آید و با تایلند، لائوس و ویتنام هم مرز است.
کامبوج یکی از مقصدهای گردشگرانی است که به دیدن فضاها و فرهنگ های عجیب و جالب علاقه مندند. این کشور که مانند کشورهای اروپایی و آمریکایی در نگاه اول جذاب و فریبنده به نظر نمی رسد، ویژگی ها و جاذبه هایی دارد که در هیچ کشور دیگری نمی توانید شبیه آن را پیدا کنید.
تاریخ غنی، غذاهای خوشمزه، خط ساحلی زیبا و شب زنده داری پر جنب و جوش از ویژگی های کامبوج است. با وجود اینکه این کشور همچنان در مسیر توسعه قرار دارد و توسعه یافته محسوب نمی شود، جاذبه هایی دارد که آن را از دیگر کشورهای توریستی جهان متمایز می کند.
با ما همراه باشید تا با جاذبه های توریستی کامبوج آشنا شوید.
ساحل سیهانوکویل (Sihanoukville)
این ساحل که نام آن برگرفته از نام یک پادشاه است، محبوب ترین و یکی از زیباترین سواحل کامبوج در خلیج تایلند است. این ساحل جایی است که ایالات متحده آمریکا آخرین نبرد خود در جنگ ویتنام را انجام داد.
جزایر بامبو در کنار سواحل سیهانوکویل نیز محلی عالی برای دیدن است. گردش در این جزیره زیبا که فرهنگ محلی بسیار خاصی دارد، تنها 10 دقیقه زمان می برد. اطراف سواحل شنی و سنگیسیهانوکویل، هتل های لوکس زیاد وجود دارند که می توانید در آن اقامت کنید.
رودخانه تونله ساپ
تونله ساپ بزرگترین دریاچه آب شیرین در جنوب شرق آسیا است که اهمیت زیادی برای کامبوج دارد. سطح آب این دریاچه بنا به فصل آن گسترش و یا کاهش می یابد. مثلا از نوامبر تا ماه می، فصل خشکسالی کامبوج است. با این حال ، هنگامی که باران های سنگین در سال در ماه ژوئن آغاز می شود، جریان از تونله ساپ تغییر کرده و یک دریاچه عظیم را تشکیل می دهد. تونله ساپ منزلگاه خیلی از جوامع چم ویتنامی و متعدد قومی نیز است.
قایقرانی در این رودخانه به شما اجازه می دهد از نزدیک با زندگی کامبوجی ها آشنا شوید و فرهنگ آنان را بشناسید.
معبد آنگکور وات
آنگکور وات به معنی پرستشگاه شهر، باشکوه ترین و بزرگترین معابد آنگکور است که وسعت آن نزدیک به 200 هکتار است. انگكور وات نمونه عالی معماری كلاسيک خمرها، موسوم به سبك انگكوروات است.
این بنا که در دوران پادشاهی شاه سوریاوارمان دوم ساخته شده، سبک معماری بسیار خاص و زیبایی دارد. بر ديواره های اين معبد تصاويری از اسطوره های ماهاباراتا و رامايانا نقش بسته است. در اواخر قرن سیزدهم، آنگکور وات به تدریج از یک معبد هندو به یک معبد تراوادا بودایی تبدیل شد . بر خلاف معابد دیگر در انگکور که پس از سقوط امپراطوری خمر در قرن پانزدهم رها شده بودند، آنگکور وات همچنان یک حرم بودایی باقی مانده است. این معبد بزرگ یکی از دلایل سفر بسیاری از گردشگران به کامبوج است. حواستان باشد که برای بازدید از این معبد به زمان زیادی نیاز دارید.
پری ویر (Preah Vihear)
پری ویر معبدی است خمر واقع در بالای یک صخره 525 متری در کوه های دانگرک در مرز بین کامبوج و تایلند. این معبد نسبت به تمامی معابد خمر منظره ای متفاوت دارد.
بسیاری از معبدها در قرن یازدهم و دوازدهم در طول سلطنت پادشاهان خمر یعنی سوریاوارمان اول و سوریاوارمان دوم ساخته شدند و این معبد به شیوا، خدای هندو اختصاص داده شد. این معبد برای یک دوره طولانی مدت موضوع مناقشه ارضی میان تایلند و کامبوج بود و چند سرباز در درگیری های سال 2009 آن نیز کشته شدند.
شهر کراتی
کراتی شهری کوچک در سواحل رودخانه مکونگ است که توسط یک بازار مرکزی قدیمی احاطه شده. این شهر که در آن ساختمان های استعماری فرانسه به چشم می خورد، مکانی برای دیدن دلفین های نادر ایراوادی در رودخانه مکونگ است.
معبد بایون
معبد بایون عبادت گاهی مشهور با تزییناتی غنی و باشکوه است که در اواخر قرن ۱۲ و اوایل قرن سیزدهم به عنوان معبد رسمی پادشاه بودایی ماهایانا (جایاوارمان) ساخته شده است.
البته این معبد پس از مرگ پادشاه، متناسب با عقاید هندوها و شاهان بودایی، به دست آنان اصلاح و بازسازی شد.
معبد بایون دارای بیش از 200 چهره عظیم سنگی است که همگی در یک جهت قرار گرفته اند. بسیاری بر این باورند که این سنگ نگاره ها پرتره ای از شاه جایاوارمان هفتم و یا ترکیبی از وی و بودا است.
بایون تنها معبد انگکور محسوب می شود که در درجه اول به عنوان یک حرم مهایانه بودایی اختصاص داده شده به بودا ساخته شده است. اگر قصد سفر به کامبوج را دارید می توانید برای خرید بلیط هواپیما به سایت فلایتیو مراجعه کنید.
