بسیاری از زنان ماجراجو در طول زمان به دست فراموشی سپرده شده‌اند. فلایتیو به بهانه روز زن به سراغ ۱۰ زن خارق‌العاده رفته است که برای دستیابی به خواسته‌های الهام‌بخش خود در برابر عقاید رایج زمان حیاتشان ایستادند.
برای خرید بلیط هوایپما و رزرو هتل از خدمات فلایتیو استفاده کنید.
جین بَرِت (۱۷۴۰-۱۸۰۷)
برت به‌عنوان اولین زنی شناخته می‌شود که به دور دنیا سفر کرد. بااین‌حال او مجبور بود تا با شمایل یک مرد این کار را انجام دهد. او به گروه دریاسالار لوئیس آنتونی بین سال‌های ۱۷۶۶ تا ۱۷۶۹ پیوست. نیروی دریایی فرانسه از حضور زنان در کشتی‌های خود سر باز می‌زد، اما این موضوع هم نتوانست مانع برت شود. او به‌عنوان پیشخدمت و دستیار طبیعت شناس فرانسوی، فیلیبرت کامرسان، برای حضور در این سفر دریایی ثبت‌نام کرد و هم‌سفر ۳۰۰ مرد در کشتی شد. وقتی‌که جنسیت واقعی جین فاش شد، رفتار خدمه با او تغییر کرد؛ اما به هنگام بازگشت برت به فرانسه، او تمام دنیا را دیده بود. برت موفق شد تا با ایستادن در برابر عقاید رایج آن زمان، نام خود را در تاریخ ثبت کند.
لیدی هستر استانهوپ (۱۷۷۶-۱۸۳۹)
استانهوپ به‌عنوان یک سوسیالیست و ماجراجوی بریتانیایی، احتمالا بزرگ‌ترین جهانگرد زن عصر خود بوده است. او که در خانواده‌ای سرشناس و سیاسی متولد شد، نقش زن میزبان برای دایی خود، ویلیام پیت، در میهمانی‌های اشرافی را بازی می‌کرد. بااین‌حال پس از مرگ ویلیام، او از دید مردم پنهان شد و سرنوشت خود را در سفر به خاورمیانه جست‌وجو کرد. استانهوپ تلاش می‌کرد تا با انجام هر کاری از شخصیت زنانه‌اش فاصله بگیرد. پوشیدن لباس‌های مردانه، بستن شمشیر و سوارکاری با یک اسب عرب، از او چهره‌ای مردانه ساخته بود. او که به خود لقب «ملکه صحرا» داده بود، اولین زن اروپایی محسوب می‌شد که از صحرای سوریه عبور کرد و به تحقیقات باستان‌شناسی مدرن در سرزمین مقدس پرداخت.
ایزابلا بِرد (۱۸۳۱-۱۹۰۴)
ایزابلا برد با غلبه بر ناتوانی‌های جسمی و همچنین محدودیت‌های زندگی در جامعه‌ای مردسالار، به یکی از شناخته‌شده‌ترین جهانگردان زن در قرن نوزدهم تبدیل شد. او به‌عنوان یک جهانگرد، نویسنده، عکاس و طبیعت گرد، اولین زنی بود که به‌عنوان عضوی از جامعه جغرافیایی سلطنتی انتخاب شد. سفرهای او از سن ۴۱ سالگی آغاز شد و تا زمان بازگشت او از سفر مراکش در سن ۷۲ سالگی ادامه داشت. او در این مسیر از قاره آمریکا، هند، کردستان، خلیج‌فارس، ایران، تبت، مالزی، کره، ژاپن و چین دیدار کرد. او کوه‌نوردی می‌کرد و هزاران کیلومتر را سوار بر اسب می‌پیمود. ایزابلا گاهی اوقات برای سفرهای خود به فیل‌ها نیز متوسل می‌شد.
آنی اسمیت پک (۱۸۵۰-۱۹۳۵)
کوهنورد و پژوهشگر مشهور آمریکایی در مورد ماجراجویی‌های خود سخنرانی‌های فراوانی کرده و کتاب‌های مختلفی نوشته است. همچنان رکوردهای خارق‌العاده اسمیت در بالا رفتن از کوه‌ها تحت‌الشعاع نحوه لباس پوشیدن او قرار دارند. او در سفرهایش از پیراهن و شلوار به‌جای دامن استفاده می‌کرد. اسمیت حمایت خود از جنبش «حق رای به زنان» را با قرار دادن پرچم حق رای زنان بر بالای قله کورپونا در پرو اعلام کرد. قله شمالی هواسکاران در پرو در سال ۱۹۲۸ و به احترام اولین فاتح آن به کوه «آنا پک» تغییر نام داد. او به‌عنوان عضوی از انجمن جغرافیایی سلطنتی، درست چهار سال پس از پذیرفتن حق حضور زنان در این انجمن، انتخاب شد و علاوه بر این عضو موسس انجمن آمریکایی آلپاین بود. اسمیت آخرین صعود خود را در سن ۸۲ سالگی و با بالا رفتن از قله ۱۶۳۵ متری مدیسون در نیوهمپشایر انجام داد.
مری کینگزلی (۱۸۶۲-۱۹۰۰)
کینگزلی در زمانی که زنان متشخص به‌تنهایی در خیابان‌های لندن راه نمی‌رفتند، به‌صورت انفرادی مشغول گشت‌وگذار در بخش‌های بکر غرب آفریقا بود. کینگزلی که پس از مرگ اعضای خانواده‌اش مجبور بود تا از خود مراقبت کند، در سن ۳۰ سالگی سفر انفرادی خود را آغاز کرد. او در آفریقا در رودخانه اوگوِه به قایق‌سواری پرداخت و برای صعود به قله کامرون پیش‌قدم شد. او به اولین شهروند اروپایی تبدیل شد که از این قله بالا رفته است. به‌علاوه کینگزلی اولین فردی از اروپا بود که به بخش‌های دورافتاده در گابن قدم می‌گذاشت و توانست مجموعه بزرگی از ماهیان آب شیرین را برای موزه بریتانیا جمع‌آوری کند. او در کتاب جنجالی خود در مورد سفرهایش به غرب آفریقا از سیاست‌های امپریالیستی اروپایی‌ها در قبال بومیان این منطقه انتقاد می‌کند. کلاهی که کینگزلی همیشه در مسافرت‌های خود به سر می‌گذاشت، معمولا در انجمن جغرافیایی سلطنتی به نمایش گذاشته می‌شود.
گرتورد بل (۱۸۶۸-۱۹۲۶)
بل را می‌توان زنی پیشرو دانست. تجربه، اراده و کنجکاوی، بل را نه‌تنها به بلندای قله‌ها، بلکه به موفقیت‌های فراوانی در حرفه‌های گوناگون رساند. بل به‌عنوان یک باستان‌شناس، زبان‌شناس و بزرگ‌ترین زن کوهنورد عصر خود، تاثیر به سزایی در تاسیس کشور مدرن عراق در دهه ۱۹۲۰ داشت. او اولین زن تاریخ مدرن بود که برای دریافت یک مدرک عالیه از دانشگاه آکسفورد (تنها در مدت دو سال) اقدام می‌کرد. بل علاوه بر این نقش مهمی در پیشبرد علوم باستان‌شناسی، معماری و زبان‌های شرقی داشت و اولین فردی بود که موفق به دریافت مقام ارشدیت از سرویس امنیت نظامی و دیپلماتیک بریتانیا شد. دانش عمیق و ارتباطات گسترده او از طریق سفرهای طولانی در سوریه، بین‌النهرین، آسیای صغیر و عربستان، روند دریافت این مقام توسط او را تسهیل کرد.
نلی بلی (۱۸۶۴-۱۹۲۲)
هیچ‌کسی تا زمان نلی بلی موفق نشده بود که دور دنیا را به این سرعت بپیماید؛ نلی بلی، روزنامه‌نگار آمریکایی در تاریخ ۲۵ ژانویه ۱۸۹۰ سوار بر قطار شد و نام خود را در تاریخ ثبت کرد. او موفق شد تا در دنیای مردانه آن زمان در مدت ۷۲ روز و به‌تنهایی همراه با لباس‌هایش در کوله‌پشتی به دور دنیا سفر کند. وقتی‌که بلی این پیشنهاد را به سردبیر روزنامه و محل کارش ارائه داد، سردبیر از این ایده استقبال کرد، اما گفت که بهتر است مردی را برای این کار اعزام کند؛ زیرا فرستادن یک زن به چنین سفری نیازمند گروهی از ملازمان و نگهبانان بود. وقتی‌که نلی به سردبیر گفت که ایده‌اش را نزد یک روزنامه دیگر می‌برد، سردبیر پشیمان شد و با خواسته او موافقت کرد. بلی را می‌توان طلایه‌دار پیشه خبرنگاری تحقیقی دانست که با دنبال کردن اهدافش راه را برای دیگر زنان خبرنگار هموار کرد. گزارش‌های بلی منجر به اصلاحاتی در قوانین مرتبط با پناهندگی، نگهداری از کودکان و زندانیان در یتیم‌خانه‌ها و زندان‌ها شد.
بِسی کولمن (۱۸۹۲-۱۹۲۶)
بسی کولمن در مقابل تبعیض نژادی و جنسیتی ایستاد و به اولین خلبان سیاه‌پوست زن در دنیا بدل شد. او که از رفتن به مدارس پرواز در آمریکا منبع شده بود، به‌صورت خودآموز فرانسوی آموخت و برای دریافت گواهینامه خلبانی خود در سال ۱۹۲۱ به فرانسه سفر کرد. کولمن سراسر خاک آمریکا را پرواز کرد و به انجام مانورهای هوایی پرداخت. به‌علاوه او با ترتیب دادن سخنرانی‌هایی موفق به جمع‌آوری پول برای تاسیس یک مدرسه آموزش پرواز به شهروندان آمریکایی آفریقایی شد. او از شرکت در مراسم تبعیض نژادی سر باز می‌زد. متاسفانه زندگی و رویاهای کولمن به هنگام انجام یک نمایش هوایی در سن ۳۴ سالگی به پایان رسید.
فریا استارک (۱۸۹۳-۱۹۹۳)
استارک به مکان‌هایی سفر کرد که اروپایی‌های اندکی، مخصوصا زنان، تابه‌حال به آنجا پا گذاشته بودند. این جهانگرد و نویسنده بریتانیایی در طول سفرهای خود به مناطق دورافتاده در ترکیه و خاورمیانه رفت. او به هنگام زندگی در بغداد به کار جست‌وجو و نقشه‌برداری از مناطق بکر دنیای اسلام مشغول بود. تلاش‌های استارک منجر به پدید آمدن برخی از اولین نقشه‌های دقیق از این منطقه شد. او با پای پیاده، الاغ، شتر و خودرو به سفرهای اکتشافی خود می‌رفت. استارک بیش از ۲۴ کتاب در حوزه تاریخ محلی، فرهنگ و داستان‌های روزانه تالیف کرده است. او علیرغم کهولت سن و بیماری، هرگز دست از مسافرت برنداشت. استارک در سال ۱۹۷۲ به نشانه احترام لقب «بانو فریا استارک» را دریافت کرد.
گرِیس دروموند هِی (۱۸۹۵-۱۹۴۶)
گریس دروموند هی، بیوه ثروتمند بریتانیایی، در تاریخ ۱۹ اوت ۱۹۲۹ سوار بر کشتی هوایی LZ 127 Graf Zeppelin شد و سفر هوایی خود به دور دنیا را آغاز کرد. وقتی‌که کشتی هوایی او ۲۱ روز بعد به زمین نشست، این خبرنگار بریتانیایی به اولین زنی تبدیل شد که با چنین وسیله‌ای به دور دنیا سفر کرده بود. گزارش‌های او از این سفر هوایی در روزنامه‌های مطرح آن دوران به چاپ رسید و به شهرت دروموند به‌عنوان یک نویسنده و متخصص هوانوردی کمک کرد. ماجراجویی‌های دروموند در همین‌جا به پایان نرسیدند: او ۱۰ سال بعد را در سفر به دور دنیا و نوشتن تجربیات خود سپری کرد. دروموند خبرنگار خارجی در اتیوپی و چین بود و در خلال جنگ جهانی دوم در یک اردوگاه ژاپنی در فیلیپین دستگیر شد. او در این اردوگاه بیمار شد و اندکی پس از آزادی از دنیا رفت.
