کودکان مرتبا در حال بزرگ شدن هستند، درنتیجه تفریحاتی که در یک فصل مناسب به نظر می‌رسند، ممکن است در فصل دیگر همراه با کودکان کاملا غیرممکن شوند. والدینی که به کوهنوردی علاقه‌مند هستند باید مرتبا به فکر استفاده از روش‌های جدید برای افزایش تجارب خود در هنگام انجام این ورزش همراه با کودکان خود باشند. توصیه‌های ما مناسب افرادی است که کودکانی نوباوه دارند. افرادی که به‌تازگی پدر و مادر شده‌اند می‌توانند از این روش‌ها برای کوهنوردی همراه با کودکان خود، حداقل سه یا چهار بار در سال، استفاده کنند. در این سنین، کودکان اغلب خواب و بی‌تحرک هستند و خود را به‌راحتی با شرایط محیط سازگار می‌کنند. به‌علاوه وسایل مورد نیاز برای کودکان در حین آمدن به کوه نیز سبک و کوچک هستند. هرچه کودکان شما بزرگ‌تر می‌شوند، بردن آن‌ها با خود به کوه نیز سخت‌تر می‌شود.
برای خرید بلیط هواپیما به فلایتیو مراجعه کنید.
سوال اول این است که از چه زمانی کوهنوردی با کودک جدید خود را آغاز کرده و از خانه خارج شویم؟ باید بدانید که کودکان سالم کاملا در برابر شرایط مختلف مقاوم هستند. به‌علاوه آن‌ها بودن در محیط بیرون را دوست دارند. آن‌ها از نگاه کردن به درخت‌ها، کوه‌ها و ابرها در آسمان و گوش دادن به صدای پرندگان لذت می‌برند. آن‌ها دوست ندارند برای مدت‌ها در خانه بمانند.
سوال بعدی این است که مادر چه زمانی می‌تواند کوهنوردی را پس از وضع حمل آغاز کند؟ پاسخ به این سوال به عوامل متعددی بستگی دارد. مطمئن شوید که او می‌تواند تجهیزات کوهنوردی را با خود حمل کند. بهتر است تا در این مورد نظر پزشک خود را جویا شده و حداقل این کار را بعد از انجام آزمایش‌ها در ۶ هفته پس از وضع حمل انجام دهید. البته شروع کوهنوردی دوباره برای مادرانی که سزارین شده‌اند، کمی با وقفه بیشتری همراه است.
افزون بر این، علیرغم پیشرفت‌های جامعه در برابری جنسی، به نظر می‌رسد که کوهنوردی همراه با کودکان همچنان امری دشوار و پراسترس برای مادران نسبت به پدران است. اگر مادران از نظر روانی آماده این تجربه باشند، این موضوع برای همه بهتر است. معمولا پس از یک یا دو ماه خانه‌نشینی، مادر تمایل پیدا می‌کند تا به بیرون از خانه رفته و کاری انجام دهد.
وقتی‌که تمام اعضای خانواده آماده شروع این ورزش شد، موضوع مهم بعدی انتخاب مسیرهای مناسب کوهنوردی است. مسیرهای ساده مانند تپه‌ها می‌توانند در ابتدای کار مناسب باشند؛ اما می‌توان به سراغ مسیرهایی با شیب بیشتر هم رفت، به شرط اینکه بتوان از مسیری که بالا رفته‌اید، پایین بیایید. حتما در انتخاب راه به جنس سنگ‌های مسیر نیز توجه داشته باشید. هرچه شیب کوه‌ها کمتر باشد، حرکت در زیر آن‌ها و به‌تبع واکنش نشان دادن در صورت سقوط سنگ‌ها آسان‌تر می‌شود.
عامل بعدی، توجه به محبوبیت محل کوهنوردی است. مطالعه صفحات اینترنتی نشان می‌دهد که کسی دوست ندارد در کنار یک خانواده با کودکی در حال گریه کردن کوهنوردی کند، اما این بهترین دلیل برای نرفتن به کوه‌هایی با جمعیت زیاد نیست. همان‌طور قبلا اشاره کردیم، سقوط سنگ‌ها یکی از عوامل مهم در انتخاب مسیر است. هرچقدر جمعیت در یک منطقه کوهنوردی بیشتر باشد، خطر سقوط سنگ‌ها از آسمان به طرف شما بیشتر می‌شود. اگر تمامی کوه‌های اطراف شما همیشه پر از جمعیت هستند، کوهنوردی را در وسط هفته دنبال کنید. سگ‌ها نیز یکی دیگر از عوامل مهم در کوهنوردی هستند. نمی‌توان واکنش یک سگ نسبت به کودک خود در حین کوهنوردی را حدس زد، پس بهترین کار انتخاب مسیر خلوت برای این ورزش است. اکثر خانواده‌ها آرامش و تفریح انفرادی را ترجیح می‌دهند، زیرا وقتی‌که کودک آن‌ها شروع به گریه می‌کند، کسی در آن اطراف نیست که آزرده شود.
توصیه‌های پزشک کودک خود را جدی بگیرید، اما معمولا کودکان تازه متولدشده نباید در معرض تابش مستقیم نور آفتاب قرار بگیرند؛ به‌خصوص در ارتفاعات بالا که در اطراف آن سنگ‌ها و صخره‌های فراوان قرار گرفته است. بهتر است تا مقصد مورد نظر شما دارای سایه کافی برای در امان نگه داشتن کودکتان از آفتاب باشد، اما اگر چنین گزینه‌ای موجود نیست، می‌توان یک پارچه سفید را به‌منظور انداختن بر روی کریر (Carrier) کودک به‌عنوان سایه‌بان با خود حمل کرد. کرم ضد آفتاب مخصوص کودکان را با خود به همراه داشته باشید تا در مواقع لزوم از آن استفاده کنید، بااین‌حال معمولا نباید نیازی به این کرم داشته باشید.
مدت‌زمان رانندگی نیز بسیار مهم است. گاهی اوقات کودکان نمی‌توانند بیش از دو ساعت ماندن در خودرو را تحمل کنند. اگر کودک شما به مدت یک ساعت و بی‌وقفه در مسیر خانه تا منطقه کوه‌پیمایی گریه کرد، به شما قول می‌دهیم که این بار قرار نیست به‌مانند دفعات پیشین از کوهنوردی خود لذت ببرید. بهترین گزینه انتخاب محلی در نزدیکی خانه برای کاهش استرس تمام اعضای خانواده است. دادن غذا به کودک قبل از حرکت می‌تواند به شما در پیمایش مسیر طولانی‌تر با خودرو کمک کند. درنهایت، همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، بهتر است تا کوهی با شیب ملایم و مناسب برای عبور را انتخاب کنید. با این کار نیازی نیست تا به هنگام حمل کودک متحمل سختی‌های زیادی شوید.
پس از انتخاب مسیر و گرفتن تصمیم نهایی، بد نیست تا برخی از لوازم ضروری را نیز با خود به همراه داشته باشید:
آغوشی
تصور کنید که دسترسی به منطقه کوهستانی برای عبور کالسکه کودک وجود ندارد، درنتیجه نیاز است تا شما کودک خود را از ماشین خارج کرده و با خود به کوه ببرید. در این زمان استفاده از آغوشی کودک برای حمل نوزاد در جلو یا پشتتان ایده بسیار خوبی است. به‌علاوه اگر کودک شما احساس سرما کرد، می‌توانید به‌راحتی لباس گرم خود را پوشیده و نوزاد را در زیر لباس گرم نگه دارید.
کیسه‌خواب کودک
کیسه‌خواب کودک، وسیله‌ای ضروری به هنگام حضور در مناطق کوهستانی همراه با نوزاد است. این کیسه‌ها دارای یک کلاه بوده و اغلب بخشی برای محافظت از پاهای کودک دارند. این گزینه مناسب کوهنوردی در شرایط جوی سرد است. حتی در هوای گرم‌تر نیز این کیسه‌ها محل مناسبی برای خوابیدن کودک هستند. کیسه‌های خواب کودک در انواع و اندازه‌های مختلف به فروش می‌رسند. در هنگام خرید گزینه‌ای را انتخاب کنید که در برابر باد نیز مقاوم باشد. برخی از کیسه‌ها آستین داشته و برخی دیگر فاقد این ویژگی هستند. سعی کنید تا کیسه‌ای بزرگ‌تر انتخاب کنید تا کودکان بتوانند به هنگام بزرگ‌تر شدن نیز از آن‌ها استفاده کنند. بهتر است تا از کوهنوردی با کودکان در دماهای زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد خودداری کنید، اما اگر مجبور شدید، حتما با خود پتو و لباس اضافی برای گرم نگه داشتن کودک به همراه داشته باشید.
کریر (ساک مخصوص حمل نوزاد)
گاهی افراد به وسیله‌ای برای حمل کودک خود به هنگام کوهنوردی نیاز پیدا می‌کنند. در حین بالا رفتن از کوه‌هایی با شیب ملایم می‌توان از یک پتوی ساده برای این کار استفاده کرد، اما در نواحی صخره‌ای و مناطقی که یافتن سطوح صاف و نرم دشوار است، وجود یک کریر مناسب به‌خوبی احساس می‌شود. بهتر است تا از ساک‌هایی سبک استفاده کرد که در آن‌ها وسایل بازی و حتی یک جعبه موزیکال برای سرگرم کردن کودکان نیز وجود دارد. اگرچه به‌ندرت به آن نیاز می‌شود، اما بهتر است تا ساکی را انتخاب کنید که جمع کردن آن نیز ساده باشد. کودکان باید با ایمنی کامل در کریر قرار بگیرد و به سهولت در اطراف جابجا شود. به‌علاوه طراحی کریر باید به‌گونه‌ای باشد که صورت کودک در هرلحظه به‌راحتی دیده شود.
پستانک اضافی
معمولا مادران همیشه چند پستانک با خود برای کودکانشان به همراه دارند، بااین‌حال این وظیفه در هنگام کوهنوردی به پدران محول می‌شود. همیشه چند پستانک اضافی به همراه داشته باشید تا در صورت از دست دادن یکی از آن‌ها، افسوس نخورید. یکی دیگر از وسایل ضروری، زنجیر پستانک برای جلوگیری از افتادن آن بر روی زمین و خاکی شدن است.
پوشک
شما باید تا زمان فرا رسیدن اولین تجربه کوهنوردی با کودک خود، در عوض کردن پوشک به مهارت کافی رسیده باشید. انجام این کار در محیط بیرون نیز فرق چندانی ندارد. همیشه یک کیسه پلاستیکی برای قرار دادن پوشک‌های کثیف با خود به همراه داشته باشید.
آفتاب‌گیر
کلاه آفتابی و عینک اضافی با خود حمل کنید.
چادر کودک
داشتن این چادرها اختیاری است، اما به محافظت از کودک شما در برابر آفتاب، حشرات و سگ‌های ولگرد در کوهستان کمک می‌کند. به‌علاوه این چادرها در زمانی که جابجایی برای کودکان خطرناک است، محل مناسبی برای اسکان آن‌ها تلقی می‌شود.
پس از اینکه تمامی تجهیزات لازم را فراهم کردید، کوهنوردی با کودک می‌تواند امری عادی تلقی شود، اما به خاطر بسپارید که حتما در بین راه برای تغذیه و عوض کردن پوشک توقف کنید. از نظر تئوری می‌توان تمام روز را کوهنوردی کرد، اما ازنظر عملی این کار باعث خستگی زودتر از موعد تمام اعضای خانواده می‌شود. می‌توان برنامه کوهنوردی را به چند قسمت تقسیم کرد و در بین مسیر استراحت‌های نیم‌ساعته داشت.
از همه مهم‌تر رعایت ایمنی در طول سفر به‌منظور ایجاد فضایی کاملا امن برای تمامی اعضای گروه است. ایمنی در اولویت قرار دارد. افزون بر این، اگر برنامه کوهنوردی برای اعضای خانواده جذاب نباشد، دیگر با شما به این تفریح نخواهند آمد. بهتر است تا قبل از همراه کردن اعضای خانواده برای کوه‌پیمایی اقدام به شناسایی مسیرهای مناسب و انتخاب بهترین مکان کرده و مانع از خستگی سایرین شوید. مسیری را انتخاب کنید که ایمن و لذت‌بخش باشد. این روش کمک می‌کند تا اعضای خانواده در سفرهای دیگر نیز شما را همراهی کنند.
