نمی‌‌توان انکار کرد که رابطه ی لندن با غذاهای خیابانی، رابطه ای جدی است. دیدن صف‌های بلند در گوشه و کنار خیابان‌ها و انبوه مردمی‌که در رستوران‌های زیرزمینی همبرگرهای کثیف می‌‌خورند، کاملاً معمول است. انگار یک انقلاب غذایی در جریان است، اما در واقع این احیای غذاهای خیابانی است. اما تاریخچه ی این غذاهای خیابانی چیست و الان کدام یک مد شده؟ با فلایتیو همراه باشید.
برای خرید بلیط هواپیمای لندن به فلایتیو مراجعه کنید. همچنین می‌توانید بلیط هواپیمایی قطری را تهیه کنید.
این روزها خوردن غذاهای خیابانی به خودی خود یک رویداد است. با سر رسیدن دکه‌های جدید غذافروشی موجی از هیجان در شبکه‌های اجتماعی ایجاد می‌‌شود، مقالاتی در موردشان نوشته می‌‌شود، و هر روز در مورد این غذاها صحبت می‌‌کنند. اما در گذشته این غذاها بسیار روزمره بودند چون آشپزخانه داشتن لوکس محسوب می‌‌شد. اغلب لندنی‌ها اجاقی برای پخت و پز نداشتند و بنابراین غذای ارزانی که سیر کند، در مسیر رفتن به کار یا برگشت به خانه، بهترین گزینه بود.
اولین بار در زمان روم باستان بود که مردم از طبقات اجتماعی مختلف در خیابان صدف می-خریدند. به مرور فروش این غذاها بیشتر شد. هنری میهیو، مفسر اجتماعی دوران ویکتوریا در «کارگران لندن و فقیران لندن» به غذاهایی که در خیابان فروخته می‌‌شد، اشاره کرده است. او توضیح می‌‌دهد که چطور خیابان‌ها پر از فروشندگانی بود که غذا می‌‌فروختند؛ سوپ نخود، مارماهی داغ، ترشی صدف، ماهی سرخ شده، شیرینی آلو، و شاه بلوط کبابی در آن دوران بسیار پر طرفدار بودند.
در واقع همه مرد مافینی را می‌‌شناسند، بله همان کسی که در خیابان دروری Drury زندگی می‌‌کرده، او هم یک فروشنده ی غذاهای خیابانی بوده است. اولین سندی که از او وجود دارد متعلق به لندن زمان شاه جرج است و می‌‌گویند او به در خانه‌ها می‌‌رفته تا غذا بفروشد. با گذشت زمان و وقتی در اواخر قرن بیستم لندن مورد هجوم فرهنگ‌های جدید قرار گرفت، موج جدیدی از غذاهای خیابانی به وجود آمد؛ مرغ سرخ شده، غذای چینی و کاری هندی.
اما به مرور همه چیز تغییر کرد و وجود آشپزخانه در خانه‌ها به این معنا بود که دیگر آشپزی در خانه ممکن است. اما مهم تر از آن در اوایل دهه ی 1990، رستوران‌های شیک زیادی ایجاد شدند. غذاهای خیابانی از رونق افتادند و مردم به رستوران‌ها می‌‌رفتند و در ازای مبلغی زیاد، غذای اندکی می‌‌خوردند و به مرور وضعیت به شکلی شد که همه دوست داشتند در جدیدترین رستوران‌ها مبالغی هنگفت بدهند تا یک تکه غذای کوچک که به شکلی هنرمندانه تزیین شده بود، بخورند.
با گذشت زمان همه چیز انگار در یک دایره دوباره به نقطه ی اول و به غذاهای صمیمانه ای که مملو از چربی نیستند و همین لحظه و همین جا آماده می‌‌شوند، بازگشت. چنان که در کنار بسیاری از فروشندگان غذاهای خیابانی مثل Pizza Pilgrims، Pitt Cue Co، و Patty and Bun رستوران‌های دائمی‌باز شده اند.
چطور؟ رستوران‌ها هم چنان برای میزان غذای اندکی، پول هنگفتی طلب می‌‌کنند و البته هم چنان پر هستند. اما این عشق مردم لندن به غذا با میل به صمیمی‌شدن با غذا، این که پختش را ببینند، این که چطور با پنیر و کلم پر می‌‌شود، همراه است. رسمی‌بودن غذاهایی که در ظروف نقره سرو می‌‌شوند و از پیش باید جا رزرو کرد، کسل کننده است. شاید این موضوع با سرعت بالای جامعه ی لندن مرتبط باشد، مردم این شهر وقت چندانی ندارند که بخواهند غذا خوردن را سه ساعت طول بدهند. شاید هم به بازارهای محصولات کشاورزی ربط داشته باشد، چون مردم این روزها بیش از پیش نسبت به چیزی که می‌‌خرند آگاه هستند و در این بازارها محبوبیت‌هات داگ‌هایی را می‌‌بینند که کشاورزان از محصولات خودشان درست می‌‌کنند.
شاید این مسئله با رسانه‌های اجتماعی هم در ارتباط باشد که اغلب باعث شهرت این فروشندگان غذاهای خیابانی می‌‌شوند. مسئله درجه ی رستوران نیست چون دکه‌ها و ون‌های غذافروشی درجه نمی‌‌گیرند، بلکه باید غذاهای اشتهابرانگیز داشته باشند که در عکس جذاب به نظر برسد. باید اسامی‌انتخاب شود که مردم یادشان بماند، مثل Yum Buns، چیزی که به سختی فراموش شود، و در ضمن داستان‌های کسانی که از عرش به فرش رسیده باشند و باعث شود مردم با علاقه ی بیشتری غذا بخورند. غذایی فرای چیزی شکم پر کن روزمره.
در چند سال گذشته، با جوایزی مثل British Street Food Awards که از سال 2010 آغاز شد، فروش غذاهای خیابانی گسترش پیدا کرده است. در این شهر فستیوال‌های غذایی متعددی برگزار می‌‌شود و این شهر شاهد برگزاری بازارچه‌های غذای خیابانی مثل Street Feast بوده است. این غذاها دیگر نه فقط در خیابان، بلکه در پارکینگ‌ها و کارخانه‌های خالی برای چند ماه به فروش می‌‌رسد. در حال حاضر Hawker House در هگرستون Haggerston برقرار است که چهار ماه است در سه طبقه غذای خیابانی و نوشیدنی می‌‌فروشد. رویدادهایی از این دست و اضافه شدن دائمی‌دکه‌های جدید به بازار غذاهای خیابان باعث می‌‌شود این غذاها هرگز از محبوبیت نیفتند.
