در استان‌های شمالی تایلند (مثل مائه هونگ سان) مردم قبیله‌ی کایان زندگی می‌کنند، جوامعی از اقلیت نژادی با ریشه‌های تبتی-برمه ای، که از جنگ و شکنجه در کشور همسایه، میانمار، جان به در بردند.
برای خرید بلیط هواپیما به فلایتیو مراجعه کنید.
نام قبیله به چه معناست؟
مردم کایان یکی از زیرگروه‌های مردم رد کارن میانمار هستند، که به عنوان کارنی نیز شناخته می‌شوند. مردم کایان در زبان انگلیسی به خاطر حلقه‌های برنجی که زنان طبق سنت به دور گردن خود می‌اندازند و ظاهراً گردن را دراز می‌کند، «مردمان گردن‌دراز» نیز نامیده می‌شوند. علاوه بر مردم کایان در شمال تایلند، مردم کایاو یا «مردمان گوش دراز» که ریشه‌های آن‌ها نیز به میانمار برمی‌گردد، در این منطقه حضور دارند.
گروه خاصی از مردم کایان با حلقه‌های سنتی به دور گردن خود شناخته می‌شوند، که در برخی متون از واژه‌ی «پادااونگ» برای آن‌ها استفاده می‌شود، که این کلمه از زبان بومی ایالتشان در میانمار گرفته شده است. با این حال، اعتقاد بر این است که بسیاری از افراد گروه که در شمال تایلند ساکن شده‌اند، این کلمه را تحقیرآمیز می‌دانند، و ترجیح می‌دهند خود را کایان بنامند.
قبیله‌ی کایان چگونه وارد تایلند شد
حضور قبیله‌ی کایان در شمال تایلند از اواخر دهه‌ی 1980 آغاز شد، زمانی که درگیری بین ارتش میانمار و نیروهای شورشی، قبایل کایان را مجبور به فرار به سمت مرزهای تایلند کرد، و از آنجا به تایلند پناهنده شدند و در تعدادی از اردوگاه‌های مهاجران به آن‌ها پناه داده شد. در میان این اردوگاه‌ها یک اردوگاه خودمختار وجود داشت که به روی گردشگرانی که قصد دیدن حلقه‌های گردنی زنان کایان و کسب اطلاعات در مورد نحوه‌ی زندگی آن‌ها داشتند، باز بود. امروزه سه روستا برای گردشگران قابل دسترس باقی مانده است، و اردوگاه اصلی کارنی دیگر قابل دسترس نیست، و جمعیت مردم کایان تایلند – از میان جمعیت تقریباً 130 هزار نفری آن‌ها در جهان – حدود 600 نفر است.
تاریخچه‌ی حلقه‌های «گردن‌دراز»
مردم کایان شاید بیشتر به خاطر حلقه‌های برنجی خاصی که به دور گردن زنان می‌اندازند در میان گردشگران بازدیدکننده از روستا شناخته شده هستند. ظاهراً این حلقه‌ها که از پنج سالگی توسط زنان کایان به دور گردن انداخته می‌شوند، به میزان غیرقابل تصوری باعث افزایش طول گردن می‌شوند. به همین خاطر آن‌ها «مردمان گردن‌دراز» نیز نامیده می‌شوند. با این وجود، نه تنها هیچ گونه رشد یا افزایش طول گردن که در اثر پوشیدن این حلقه‌ها رخ دهد دیده نشده است – بلکه این حلقه‌ها باعث بدشکل شدن استخوان ترقوه و در حقیقت باعث ایجاد ظاهر فعلی زنان کایان شده‌اند.
در حالی که به برخی از زنان کایان در دهه‌ی اخیر این اجازه داده شد تا از پوشیدن حلقه‌های برنجی خودداری کنند، بسیاری از آن‌ها همچنان به این کار ادامه می‌دهند. در حقیقت، برخی از زنان کایان بر این موضوع تأکید دارند که با اختیار خودشان این حلقه‌ها را می‌پوشند، و آن را جلوه‌ای از فرهنگ سنتی کایان و راهی برای زنده نگه داشتن آن می‌دانند. ریشه‌های این سنت چندان مشخص نیست – توجیه‌های مختلفی در این باره وجود دارد، از تلاش برای کمتر کردن جذابیت زنان کایان و راهی برای ممانعت از اسارت آن‌ها توسط قبایل رقیب، تا اقدامات کاملاً متفاوت برای افزایش جذابیت جنسی زنان، تلاش برای تقلید از گردن‌دراز اژدهایان، که بنا بر باورهای مذهبی و سنتی قبیله، مردم کایان از نسل آن‌ها هستند.
چالش‌های پیش رو برای مردم کایان تایلند
با اینکه مردم کایان از درگیری‌های میانمار گریخته‌اند، اما همچنان هنگام زندگی در تایلند با چالش‌هایی مواجه هستند. به خاطر حقوق محدودی که به عنوان پناهنده به آن‌ها داده شده است، غالباً محدودیت‌هایی برای سفر آن‌ها به خارج از روستاهای خود وجود دارد، و کودکان آن‌ها نه تنها صلاحیت گرفتن تابعیت تایلندی را ندارند، بلکه اغلب اوقات از فرصت‌های آموزشی محدودی نیز برخوردارند.
یک راه حل برای غلبه بر مشکلات مردم کایان در طول این سال‌ها، استفاده از صنعت گردشگری به عنوان راهی برای حمایت از خود بوده است. با این حال، محبوبیت در میان گردشگرانی که از روستاهای دورافتاده‌ی کایان در شمال تایلند دیدن می‌کنند، بدون بحث و مناقشه نیست. در حالی که برخی معتقدند تعداد گردشگرانی که از روستاهای کایان دیدن می‌کنند سیر نزولی دارد – این موضوع حقیقت دارد که در برخی موارد پول کمی از گردشگران به خود روستاها می‌رسد – اما با این حال فرصت بسیار خوبی برای مردم کایان ایجاد می‌شود تا با فروش صنایع دستی خود درآمد کسب کنند، و با به اشتراک گذاشتن سبک زندگی سنتی جامعه‌ی خود با مردم جهان، از حفظ این سنت‌ها اطمینان بیابند.
