شاید بتوان گفت که آنتونی گائودی مشهورترین معمار بارسلونا باشد، اما بیایید واقع‌بین باشیم؛ شاید آثار جسورانه او مورد علاقه همه مردم نباشد. اگر مشتاق کشف چشم‌انداز معماری شهر هستید، اما ترجیح می‌دهید که به سراغ آثاری چون ساگرادا فامیلیا و کاسا باتیو از آنتونی گائودی نروید، فهرست فلایتیو از جایگزین‌های شگفت‌انگیز را دنبال کنید.
برای خرید بلیط هواپیما به فلایتیو مراجعه کنید.
سالن کنسرت پالائو دلا موزیکا
لوئیس دومنک ای مونتانر (Lluís Domènech i Montaner) در اوج دوران کاری خود، در کنار گائودی، یکی از چهره‌های شناخته‌شده از جنبش معماری نوگرایی در منطقه کاتالان بود. سالن کنسرت پالائو دلا موزیکا (Palau de la Música) نمونه‌ای حیرت‌انگیز از معماری سبک نوگرایی به دست فردی غیر از گائودی است. اگرچه بسیاری از فرم‌های آن شباهت فراوانی به آثار وی دارند.
کلیسای سئو
معماری نوگرایی قرن نوزدهم را فراموش کرده و قدم به کلیسای مشهور قرون‌وسطایی سئو، موسوم به «کلیسای گوتیک» بگذارید. چیزی که بسیاری از افراد آن را نادیده می‌گیرند این است که نمای کلیسای درواقع یک معماری نئوگوتیک قرن هجدهمی است، درحالی‌که دور و اطراف کلیسا ویژگی‌های معماریِ گوتیک قرن سیزدهمی را در خود دارند.
کلیسای سانتا ماریا دل مار
کلیسای سانتا ماریا دل مار به عنوان یکی دیگر از شاهکارهای معماری سبک گوتیک، رقیبی برای کلیسای سئو بوده و از قدیم به عنوان کلیسای عوام در بارسلونا شناخته می‌شود. کلیسا ظاهری به‌مراتب ساده دارد، اما معماری داخلی آن باشکوه بوده و با داشتن پنجره‌هایی با شیشه‌های منقوش به خود می‌بالد. وجود این پنجره‌ها سبب ورود نور به داخل کلیسا شده و نمای داخلی آن را در مقایسه با نمای ساده بیرونی مجلل‌تر می‌کند.
ماهی اثر فرانک گری
اثر باشکوه فرانک گری، نمادی از بارسلونای پس از بازی‌های المپیک به شمار می‌آید. «ماهی» با ارتفاع ۵۶ متر در مقابل برج مفره (Mapfre) و هتل هنر در حاشیه بندر المپیک واقع شده است. این شاهکار پرزرق و برق از الیاف فولادی گره‌خورده در یکدیگر ساخته شده و درست شبیه به یک ماهی واقعی است که از آب بیرون جهیده و در زیر نور آفتاب می‌درخشد.
قلعه مونجوئیک
این قلعه که بر فراز تپه‌ای به نام مونجوئیک (Montjuïc) واقع شده، دژی حیرت‌انگیز با تاریخی تقریبا تاریک است. این قلعه که در طول عمر خود شاهد نبردهای فراوانی بوده، درنهایت تبدیل به یک زندان سیاسی و پایگاه نظامی می‌شود. در دوران جنگ داخلی اسپانیا و دوران دیکتاتوری فرانکو، افراد مشهور فراوانی در اینجا اعدام شدند. بااین‌حال، امروزه این قلعه تبدیل به یک موزه نظامی شده و با نماهای خارق‌العاده خود از دریای مدیترانه و بارسلونا، چشم‌اندازی مهم به شمار می‌آید.
ساختمان فوروم
ساختمان فوروم (Forum) که چشم‌اندازی تقریبا جدید در معماری شهر بارسلونا به شمار می‌آید، توسط معماران سوئیسی، ژاک هرگوگ و پیر دِ مورون، طراحی شده است. این ساختمان مثلثی شکل در سال ۲۰۰۴ افتتاح شد و از همان روزهای نخست به خاطر هزینه ۱۴۴ میلیون یورویی برای ساخت آن جنجال‌هایی را به پا کرد. از نظر بسیاری از افراد، پرداخت چنین مبلغی برای ساخت این بنا هیچ توجیهی ندارد.
بیمارستان صلیب مقدس و سنت پائول
دیگر اثر باشکوهِ لوئیس دومنک ای مونتانر به سبک نوگرایی، بیمارستان صلیب مقدس و سنت پائول محسوب می‌شود که بیشتر عمر خود را به عنوان یک بیمارستان سپری کرده است. این بنای شگفت‌انگیز قرن بیستمی تا سال ۲۰۰۳ فعال بود، اما بعد از این مدت بیشتر وظایف آن به ساختمانی مدرن در همین حوالی محول شد. این اتفاق باعث شد تا مردم بتوانند از نقاط مختلف این عمارت دیدن کنند. این بیمارستان به همراه سالن کنسرت دلا موزیکا در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند.
کاخ ملی کاتالونیا
کاخ ملی کاتالونیا که امروزه به خاطر میزبانی از موزه ملی هنر کاتالان مشهور است، به منظور برگزاری نمایشگاه جهانی بارسلونا در سال ۱۹۲۹ به دست معماران محلی، اوگنیو سندویا و انریک کاتا، ساخته شده است. این اثر باشکوه که نمونه‌ای از معماری دوران رنسانس اسپانیا به شمار می‌آید، طرحی با المان‌های سنتی بوده و در ساخت آن از تکنیک‌ها و مصالح مدرن استفاده شده است. حتما از رستوران باشکوه این کاخ در پشت‌بام دیدن کنید.
فواره جادویی
فواره جادویی یکی از عجیب‌ترین چشم‌اندازهای بارسلونا است که نمایش‌های نیم‌ساعته آبی همراه با موسیقی و نور را برگزار می‌کند. بیش از ۳۵۰۰ فواره پرفشار برای خلق این نمایش حیرت‌انگیز در مقابل چشمان گردشگران به کار رفته است. این فواره‌ها آب را هم‌زمان با تغییر رنگ و موسیقی به بالا پرتاب می‌کنند. می‌توان شاهد رقص آب و نور همراه با پخش سرودهای مشهور و آهنگ‌های کلاسیک نظیر موسیقی فیلم ارباب حلقه‌ها و پدرخوانده در این فواره بود.
عمارت میس وندر روهه
طراحی این عمارت باشکوه به سبک آلمانی، به عنوان یکی از پیشروترین معماری‌های سبک مدرن، برای نمایشگاه جهانی بارسلونا در سال ۱۹۲۹ به میِس وندر روهه (Mies Van Der Rohe) واگذار شد. این عمارت به خاطر استفاده از مصالح لوکسی چون مرمر، سنگ عقیق و تراورتن بسیار مشهور است، درحالی‌که سبک معماری ساده‌ای دارد.
پارک سیوتادیا
پارک سیوتادِیا (Ciutadella) یکی از زیباترین پارک‌های بارسلونا بوده و در قرن نوزدهم میلادی برای مدت‌های طولانی تنها فضای سبز شهر به شمار می‌آمده است. باغ‌وحش بارسلونا، موزه علوم طبیعی و یک دریاچه کوچک با فواره‌ای کلاسیک در این پارک قرار دارند. شایعه شده که آنتونی گائودی جوان در طراحی این پارک نقش داشته است، بااین‌حال نمی‌توان هیچ اثری از سبک معماری نوگرایی او در این طراحی پیدا کرد.
والدن ۷
این بلوک آپارتمانی آرمانی نام خود را از رمان علمی تخیلی «والدن ۲» گرفته است. خالق این اثر باشکوه در حومه بارسلونا ریکاردو بوفیل نام دارد. در این بلوک ۱۸ برجِ ۱۴ طبقه در اطراف ۵ حیاط با پل‌ها و بالکن‌های فراوان برای تماشای مناظر اطراف دیده می‌شود. والدن ۷ یک مجتمع آپارتمانی خصوصی است و قدم زدن در بیرون آن شما را با معماری حیرت‌انگیز و یکپارچه آن آشنا می‌کند.
برج آگبار
نام نسبتا عجیب برج آگبار (Agbar) از مخفف اسم مالک آن یعنی آیگوئس د بارسلونا (Aiguas de Barcelona)، به معنی شرکت آب محلی بارسلونا، گرفته شده است. این آسمان‌خراش ۳۸ طبقه توسط ژان نوول فرانسوی طراحی شده و گفته می‌شود که وی از کوه مونسرات (Montserrat) در همین حوالی برای ساخت آن الهام گرفته است. اگر می‌توانید، از این برج در هنگام شب و زمانی که ۴۵۰۰ لامپ LED آن روشن می‌شود، دیدن کنید.
مشعل المپیک
این بنای یادبود مدرن بر فراز تپه مونجوئیک توسط معمار جنجالی، سانتیاگو کالاتراوا، به عنوان یک برج مخابراتی برای بازی‌های المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا ساخته شده است. گفته می‌شود که طراحی این یادمان شبیه به ورزشکاری است که مشعل المپیک را در دست دارد. به‌علاوه این بنا نقش یک ساعت خورشیدی را نیز ایفا می‌کند که زمان را بر روی زمینِ محوطه پایین خود نشان می‌دهد.
موزه هنر مدرن بارسلونا
موزه هنر مدرن بارسلونا پروژه‌ای مهم در بازسازی محله اِل راوال (El Raval) در این شهر به شمار آمده و در بنایی مخصوص به خود قرار گرفته است. وظیفه طراحی فضایی برای نمایش آثاری به سبک معاصر به ریچارد میر واگذار شد. ورود نور طبیعی فراوان به درون ساختمانی که سطوح و فضاهای مختلف آن به وسیله مجموعه‌ای از پل‌ها و دالان‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند، از شاهکارهای میر در این طراحی است.
استادیوم نیو کمپ
اگرچه نیو کمپ به خاطر طراحی و سبک معماری خود شهرت چندانی ندارد، اما بزرگ‌ترین استادیوم فوتبال در اروپا محسوب می‌شود. قرار است تا پس از بازسازی‌های آتی ظرفیت استادیوم نیز افزایش یابد. این استادیوم باشکوه به گردشگران اجازه می‌دهد تا در اطراف گشت زده و قبل از مراجعه به موزه باشگاه بارسلونا، از پشت صحنه‌های آن دیدن کنند.
