امارات متحده عربی بیش از ۴۶ سال پیش و پس از اعلام استقلال از بریتانیای کبیر تاسیس شد و امروزه هرسال در تاریخ دوم دسامبر روز ملی خود را جشن می‌گیرد. این کشور در ابتدا از ۶ امیرنشین تشکیل شده بود و بعدها رأس الخیمه نیز به‌عنوان امیرنشین هفتم به آن اضافه شد. در این روز تاریخ، فرهنگ و مردم امارات گرامی داشته می‌شود، اما چه کسی در پشت اتحاد امیرنشین‌های عربی برای تشکیل کشور امارات متحده عربی قرار داشت؟ اگرچه امارات مستعمره بریتانیا بود، اما آن‌ها هیچ نقشی در کنار هم آوردن ۷ امیرنشین و اتحاد در میان خاندان حاکم به‌منظور تشکیل یک کشور واحد نداشتند. چه کسی این حادثه مهم را رقم زد؟ برای خرید بلیط هواپیما دبی به فلایتیو مراجعه کنید.
پیشنهاد مجله‌ی فلایتیو:
شیخ زاید با نام کامل زاید بن سلطان آل نهیان در تاریخ ششم ماه مه ۱۹۱۸ در ابوظبی متولد شد و جوان‌ترین پسر شیخ سلطان بن زاید بن خلیفه آل نهیان، حاکم این شهر، بود. اطلاعات کمی در مورد مادر بن زاید وجود دارد، هرچند داستان‌هایی از تلاش‌های او برای تزریق باورهای خشونت پرهیز و صلح‌طلبانه به فرزندانش شنیده می‌شود.
کودکی زاید به سبب قتل پدر توسط برادر او به خاطر کسب قدرت و حاکمیت ابوظبی در سال ۱۹۲۶ بسیار کوتاه بود. زاید بعدتر و در سال ۱۹۲۷ به خاطر این اتفاق به العین در جنوب ابوظبی منتقل شد و در آنجا آموزش‌های بسیار اندکی دید. او در صحرا بزرگ شد و به شیوه اعراب بدوی در هزاران سال گذشته زندگی کرد و تا لحظه مرگ با خضوع و عشق به صحرا زیست.
زاید در سال ۱۹۴۶ قدم در راه پدر گذاشت و به سراغ قبول پست‌های حاکمیتی رفت. او به‌عنوان حاکم منطقه شرقی امیرنشین ابوظبی منصوب شد و شروع به برداشتن گام‌های استراتژیک کرد. گام‌هایی که او را در میان سایر رهبران متمایز می‌ساخت. زاید در سال ۱۹۵۲ فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد و در دادگاه حکمیت در مورد منطقه بوریمی حضور یافت و علیه سیاست‌های اشغالگرانه و فاسد عربستان سعودی در رابطه با اتفاقات رخ‌داده در منطقه تحت کنترل خود در بوریمی سخنرانی کرد. به‌موجب این سخنرانی ارتش بریتانیا با حضور نظامی منطقه را به تصرف خود درآورد و سعودی‌ها را بیرون راند؛ همکاری پیوسته زاید با بریتانیایی‌ها، آن‌ها را نسبت به توانایی‌های رهبری او قانع ساخت. زاید همچنین در دوران خود به ساخت کانال‌ها و شبکه‌های آب در منطقه امارات کمک کرد و نقش مهمی در پرورش ایده‌هایی برای مدرن سازی کشور و حرکت به‌سوی آینده داشت.
فعالیت‌های اکتشافی برای یافتن نفت در منطقه از سال ۱۹۵۸ آغاز شد و صادرات نفت در سال ۱۹۶۲ کلید خورد. این منطقه به سبب کشف نفت رشد و بالندگی را تجربه کرد و بریتانیا در سال ۱۹۶۸ در پیامی شوکه کننده خبر از عقب‌نشینی از امارات و سپردن کنترل منطقه به دست امیرنشین‌ها داد. زاید حالا به شیخ زاید و حاکم ابوظبی تبدیل شده بود. او در سال ۱۹۶۸ در دل صحرایی میان دو شهر دبی و ابوظبی با شیخ رشید بن سعید المختوم، حاکم دبی، برای اتحاد میان ۷ امیرنشین به‌منظور تشکیل امارات متحده دست داد. کشوری که توسط اعراب اداره می‌شد و بریتانیا نقشی در آن نداشت.
این اتحاد سرانجام در سال ۱۹۷۱ و با پیوستن ۶ امیرنشین از ۷ امیرنشین منطقه برای تشکیل کشوری مستقل به نام امارات متحده عربی محقق شد. شیخ زاید به‌عنوان اولین رئیس این کشور انتخاب شد و مورد تحسین میلیون‌ها نفر قرار گرفت.
بحث‌های بی‌شماری در مورد دلیل محبوبیت شیخ زاید شده است. آیا اتفاقی بود که اولین حاکم کشور تا این حد در میان مردم محبوبیت داشت؟ یا اینکه دلایلی وجود داشت که نشان می‌داد شیخ زاید دارای ویژگی‌های خاصی است. او صندوق توسعه اقتصادی عرب را تاسیس کرد که هدف آن کمک به مناطق جنوب آسیا و بخش‌هایی از آفریقا از طریق ثروت حاصله از پول نفت بود. او سرمایه‌گذاری سنگینی در مدارس، دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و یتیم‌خانه‌های سراسر کشور کرد. او را می‌توان منتقد سرسخت تحریم‌های اقتصادی علیه عراق پس از حمله این کشور به کویت در سال ۱۹۹۱ دانست. او معتقد بود که این تحریم‌ها ضربه سختی به مردم کشور عراق می‌زند. شیخ زاید طرفدار افزایش حقوق زنان و خلق موقعیت‌هایی برای آن‌ها به‌منظور ادامه تحصیل و کار، بدون نیاز به رقابت با مردان، بود. درب‌های مجلس کشور شیخ زاید کاملا به روی عموم باز بود و مردم، از کوچک و بزرگ، می‌توانستند بدون مشکل وارد ساختمان آن شوند. تمامی این موارد، تنها بخشی از تلاش‌های شیخ زاید برای تاسیس کشور امارات به‌عنوان سرزمینی بالنده بود و همین امر به محبوبیت او در میان مردم افزود. از نگاه بسیاری از مردم امارات، شیخ زاید تنها تصویری از یک حاکم قدرتمند برای کشور نبود، بلکه او واقعا حاکمی بزرگ بود.
بیماری شیخ زاید در سال ۱۹۹۹ شروع شد و او درنهایت در دوم نوامبر ۲۰۰۴ درگذشت. خبر درگذشت او موج بزرگی از غم و اندوه در سراسر کشور به راه انداخت. او در حیاط مسجد بزرگ شیخ زاید در ابوظبی به خاک سپرده شد و مردم امروزه می‌توانند بر سر مزار او حاضر شده و به وی به‌عنوان پدر کشور امارات ادای احترام کنند. درحالی‌که او یکی از ثروتمندترین مردان دنیا بود (ثروت شیخ زاید به ۲۰ میلیارد دلار می‌رسید)، اما شخصیتی آرام و فروتن داشت. بسیاری دلیل این فروتنی را زندگی شیخ زاید در صحراها و چادرهای اعراب بادیه‌نشین در شبه‌جزیره عرب می‌دانند. عشق و علاقه او به ساده زیستی و پیروی از سبک زندگی سنتی اجداد خود، بیشتر از تلاش‌های شیخ زاید برای ساخت آسمان‌خراش‌ها و هتل‌های اشرافی در امارات در ذهن‌ها مانده است. به نظر می‌رسید که او نسل بعدی امارات را به ثروت و مکنت رساند، درحالی‌که خود را غرق در زیبایی تاریخی کشور و ابراز عشق و علاقه به این سرزمین کرد. پرواز دبی فلایتیو با بهترین قیمت را تجربه کنید.
