قلعه الموت یا رودبار الموت در سلسله جبال البرز واقع در شمال شهر قزوین و شمال غرب فلات مرکزی، در روستای گازرخان قرار دارد. دره الموت که هم مرز با استان گیلان و مازندران است، از شمال و غرب به استان مازندران، از جنوب به کوه های طالقان و و از جنوب شرق و غرب به قزوین محدود می شود.
اگر به دنبال رفتن به قزوین هستید می‌توانید بلیط پرواز داخلی خود را از ما خریداری کنید. همچنین اگر به دنبال سفری زمینی هستید، امکان خرید بلیط قطار از فلایتیو وجود دارد.
تاریخ باستانی قلعه الموت
این منطقه چنانچه حمدالله مستوفی در نزهه القلوب نوشته، تا قرن هفتم هجری با عنوان رودبار معرفی میشد تا اینکه با آمدن حسن صباح به منطقه الموت و رواج فرقه اسماعیلیه و فعالیت پیروان این فرقه، رودبار با نام الموت خوانده شد.
صخره های پیرامون این قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده اند.
پیرامون دژ نیز از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است که کوه هودکان با فاصله ای نسبتا زیاد بر آن مشرف است.
بیشتر بخوانید: با بهترین غذاهای سنتی و محلی قزوین آشنا شوید.
قلعه الموت که یکی از منحصر به فردترین دژهای تاریخی ایران محسوب می شود، نامش در تاریخ ایران با اسماعیلیه گره خورده است.
چرا که حسن صباح، رهبر فرقه اسماعیلیه از این قلعه به عنوان پایگاه حکومت خود، برای ترویج عقاید اسماعیلیه بهره می برده است.
در مکتوبات تاریخی از قلعه حسن صباح در دوره صفوی به عنوان زندان یاد شده است. اما کاوش های باستان شناسی در این قلعه نشان می دهد که دژ الموت نه تنها زندان نبوده، بلکه افرادی که در آن می زیسته اند از مرتبه اجتماعی خاصی برخوردار بوده اند.
قلعه الموت کجاست؟
قلعه الموت را که مردم محل، قلعه حسن می نامند از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت باختری که دارای ارتفاع بیشتری است به نام جورقلا، یعنی قلعه بالا و پیلاقلا یعنی قلعه بزرگ خوانده می شود.
یکی از شگفتی های قلعه حسن یا الموت، سیستم پیچیده آبرسانی با تنبوشه هایی به قطر 10 سانتی متر است که از چشمه کلدر آب را به دژ رسانده و در حوض های سنگی ذخیره می کرده اند.
این قلعه بسیار مورد توجه گردشگران است و هرساله مورد بازدید گردشگران ایرانی و خارجی زیادی قرار می گیرد.
قلعه الموت در شوال 654 هجری قمری به دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به عنوان تبعیدگاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت.
بیشتر بخوانید: بهترین جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی قزوین را بشناسید.
همچنین از سال 930 هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال 1006 هجری قمری، کالبدی سالم داشته ولی متأسفانه حفاری هایی که در دوره قاجار برای یافتن گنج در آن انجام شد، ویرانی های زیادی در آنجا به بار آورد.
