رم پایتخت ایتالیا، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر این کشور محسوب شده و در منطقه لاتزیو قرار دارد. تاریخ از دیوارهای این شهر موج میزند. به همین خاطر است که شهر رم سالانه پذیرای میلیون‌های گردشگر از سراسر دنیا است. یکی از بهترین مکان‌ها برای تماشای تمدن شگرف و آثار مدرن رم موزه و گالری‌های این شهر است. فلایتیو نیز به همین بهانه سری به بهترین موزه‌ها و گالری‌های رم زده تا شما را بیشتر با آن‌ها آشنا کند. با ما همراه باشید.
اگر پس از مطالعه این مقاله تصمیم گرفتید تا به رم سفر کنید، می‌توانید بلیط هواپیما رم و هتل خود را به ما بسپارید.
ماکسی، موزه ملی هنر قرن بیست و یکم
موزه ماکسی که طراحی بی‌نظیر ساختمان آن به دست ملکه معماری جهان، زاحا حدید، انجام شده است، از آثار فاخری پذیرایی می‌کند. این موزه که بیش از ۲۷ هزار مترمربع وسعت دارد، اولین موزه ملی ایتالیا است که صرفا به آثار هنری عصر مدرن پرداخته و محلی مشهور برای نگهداری از کارهای شیشه‌ای، فولادی و بتنی هنرمندان است.
گردشگران به هنگام بازدید از یک کلکسیون به کلکسیون دیگر، باید از میان یک مسیر مارپیچ طراحی‌شده با پل‌ها و پله‌ها عبور کنند. ماکسی که در سال ۲۰۱۰ افتتاح شده، در شمال رم و در محله فلامینیو و محل سابق یک سربازخانه قرار دارد. کلکسیون دائمی این موزه شامل آثاری از فرانچسکو کلمنته، نقاش اهل ناپل و آنیش کاپور، مجسمه‌ساز بریتانیایی، است. به‌تازگی ۵۸ اثر از کلکسیون کلودیا جیان فراری، دلال آثار هنری و تاریخ‌شناس، به این موزه اهدا شده است.
بلیت ورود به موزه برای افراد بزرگ‌سال ۱۱ یورو (با تخفیف: ۸ یورو) بوده و برای افراد زیر ۱۴ سال رایگان است.
ماکرو: موزه هنر معاصر
ماکرو که در سال ۲۰۱۰ افتتاح شده است، با داشتن دو فضای جدیدتر و بزرگ‌تر، به شکوه موزه هنر معاصر شهر رم می‌افزاید. این موزه که در یک ساختمان قدیمی متعلق به قرن نوزدهم تاسیس شده، عمدتا توسط معمار فرانسوی، ادیل دک، بازسازی شده است.
ماکرو میزبان آرشیوی از آثار نقاش پست‌مدرن و سبک کلاژ، ماریو شیفانو، است. ماکرو به دنبال این است تا خود را جذاب‌تر و فعال‌تر از موزه ماکسی نشان دهد؛ برای همین، دستشویی‌های این موزه دارای دیوارهای آینه‌کاری شده به همراه سینک‌های پلاستیکی نیمه شفاف است که به هنگام استفاده شما رنگ آن‌ها تغییر می‌کند.
در پارکینگ موزه می‌توان بقایایی از یک خانه باستانی رومی را مشاهده کرد که به هنگام بازسازی موزه از زیر خاک بیرون آمده است. بلیت موزه برای افراد بزرگ‌سال ۱۰ یورو بوده و برای افراد زیر ۱۸ سال رایگان است.
پالازو آلتمپس
این کاخ متعلق به دوران رنسانس که درست در مقابل میدان پیازا ناونا واقع شده است، نام عجیب خود را از کاردینال اتریشی تباری گرفته است که اینجا را در قرن شانزدهم خریداری کرد. این ساختمان که مدیریت آن از سال ۱۹۸۲ به دولت سپرده شد تا سال ۱۹۹۷ اصلا یک موزه نبود.
با این حال این موزه محلی برای نمایش پیکره‌های کلاسیک است. این پیکره‌ها شامل لودوویسی آرس، یک نسخه کپی از یک اثر اصیل یونانی متعلق به قرن چهارم پیش از میلاد، می‌شود؛ اما می‌توان گفت که جذاب‌ترین بخش این گالری، یک تابوت سنگی متعلق به قرن سوم میلادی است که از سنگی یک‌تکه ساخته شده است.
بر روی این سنگ تصاویری از جنگ رومی‌ها با بربرها نقش بسته است. بلیت این گالری برای افراد بزرگ‌سال ۷ یورو بوده و برای شهروندان اتحادیه اروپا بین سنین ۱۸ تا ۲۴ سال رایگان است. افراد زیر سن ۱۷ سال نیز می‌توانند به‌طور رایگان از این موزه دیدن کنند.
استودیو سینسیتا
موسولینی که به قدرت سینما باور داشت، دست به تاسیس این استودیو زد. سینسیتا در جاده‌ای قرار دارد که از مرکز رم به فرودگاه چیامپینو ختم می‌شود. این استودیو توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم و قبل از به شهرت رسیدن در دهه ۱۹۵۰ بمباران شد.
با ساخت فیلم‌هایی چون بن‌هور و کلئوپاترا در این استودیو، دوران شکوه و رونق سینسیتا فرار رسید. فدریکو فلینی، فیلم‌ساز مشهور ایتالیایی، بسیاری از فیلم‌های خود را در این استودیو ساخت. سینسیتا ۴۰ هکتار وسعت داشته و همچنان نیز بزرگ‌ترین استودیوی فیلم‌سازی قاره اروپا محسوب می‌شود. بااین‌حال مدت‌هاست که سینسیتا از دوران اوج خود فاصله گرفته است. دار و دسته نیویورکی یکی از معدود فیلم‌های بین‌المللی ساخت کارگردان مشهور، مارتین اسکورسیزی، نیز که در اینجا ضبط شده است. امکان استفاده از راهنمای تور برای گروه‌های حداقل ۲۰ نفره وجود دارد.
تالار پارکو دلا موزیکا
این تالار که در خیابان موزه‌های ماکسی و ماکرو واقع شده، تجسمی ملموس از فرهنگ دوران رنسانس رم را به تصویر می‌کشد. رنزو پیانو، آرشیتکت ایتالیایی نام این ساختمان را «کارخانه فرهنگ» گذاشته است. سه تالار مخصوص برگزاری کنسرت (نه‌فقط برای برگزاری کنسرت، بلکه اجرای باله و تئاتر) که هرکدام گنجایشی بین ۷۰۰ تا ۲۸۰۰ نفر را دارند، در این ساختمان به چشم می‌خورد.
مرکز اجتماعات این تالار که به تمامی سه تالار دیگر متصل است، یک فضای نمایشگاهی محسوب می‌شود. به‌علاوه یک آمفی‌تئاتر روباز کلاسیک، یک گالری هنری و یک موزه باستان‌شناسی برای نمایش دست‌ساخته‌های بشر نظیر یک پرس روغنی متعلق به قرن ششم قبل از میلاد در این تالار به چشم می‌خورد. راهنمای گردشگری نیز در این تالار وجود دارد، اما باید برای تورها به زبان انگلیسی از قبل جا رزرو کرد. قیمت بلیت این تالار ۹ یورو است.
سانتا ماریا
کلیسای «بانوی ما» در میان قدیمی‌ترین عبادتگاه‌های شهر رم قرار داشته و یکی از بناهایی است که احتمالا شما را به یاد یک کلیسای بزرگ قرون‌وسطایی می‌اندازد. این بنا که متعلق به سال ۳۴۰ میلادی است اولین کلیسا در شهر رم محسوب می‌شود که وقف مریم مقدس شده است.
در صحن کلیسا دو ردیف از ستون‌ها (مجموعا ۲۲ ستون) به چشم می‌خورد که از بناهای باستانی رومی به اینجا آورده شده‌اند. این کلیسا در قرن دوازدهم توسط پاپ بازسازی شد و در پایان قرن سیزدهم با ۶ تکه کاشی از صحنه زندگی مریم مقدس توسط پیترو کاوالینی تزئین گشت. سقف مطلا و هشت‌ضلعی این کلیسا توسط دومنیچینو، استاد نقاشی در قرن هجدهم، رنگ‌آمیزی شده است.
موزه ملی دل آلتو
اگر به دنبال نشانه‌هایی از دوران سیاه اروپا هستید، شاید آخرین مکانی که بتوان به آنجا مراجعه کرد در «محله یور» قرار داشته باشد. این بنا که محلی برای نمایش معماری سبک فاشیست است در موزه‌ای کم بازدید قرار داشته و امکان مشاهده اسنادی از دوره پس از سقوط امپراتور روم غربی را فراهم می‌کند؛ سلاح‌هایی با تزئینات بسیار ظریف، پرده‌های منقوش خارق‌العاده، گوشواره و گردنبندهای فریبنده ازجمله آثار این موزه هستند.
دیگر اثر این موزه شامل یک قلاده فلزی قدیمی متعلق به سگ می‌شود؛ اما خیره‌کننده‌ترین آثار موزه دل آلتو به اواخر دوران عهد عتیق بازمی‌گردد؛ یک سالن بزرگ که از یک ویلای اشرافی در اوستیا به اینجا آورده شده و با استفاده از یک تکنیک موسوم به «اپوس سکتیل» طراحی شده است. در این تکنیک سنگ‌های مرمر رنگی بریده شده و بر روی آن‌ها عمل حکاکی انجام می‌شود. تماشایی‌ترین اثر ساخته شده به این سبک، ببرها و شیرهایی را به نمایش می‌گذارد که در حال شکار هستند.
قیمت بلیت این موزه برای افراد بزرگ‌سال ۲ یورو است.
سنت ایگنازیو
کلیسای تصورات خیالی؛ این بنا بین سال‌های ۱۶۲۶ تا ۱۶۵۰ ساخته شده و وقف ایگناسیو د لویولا گشت. اولین حقه بزرگ در سقف این بنا توسط آندریا پوزو نقاشی شد که با استفاده از تکنیک کوچک نمایی باعث خلق یک تصویر واقعی از موسس این مکتب مسیحی (ایگناسیو د لویولا) در حال عروج به ملکوت و خوشامدگویی از او توسط مسیح شد.
برای تجربه بهتر این تصویر باید در وسط یک صفحه گرد نقاشی شده در کف بنا ایستاد. دیگر خطای بصری را می‌توان در تالار اصلی این بنا مشاهده کرد. یسوعی، عضو فرقه مذهبی لویولا برای ساخت گنبد این کلیسا با کمبود پول مواجه شد. درنتیجه پوزو در سال ۱۶۸۵ توانست با استفاده از یک تصویر پارچه‌ای چیزی شبیه به آن بسازد. این پارچه در سال ۱۸۹۱ از بین رفت و بعدها با پارچه‌ای جدید جایگزین شد.
اوستیا آنتیکا
گردشگرانی که قصد سفر به شهر تاریخی پمپی را دارند، اغلب به خاطر نبود برنامه‌ریزی و بی‌توجهی از این مکان غافل می‌شوند. اوستیا آنتیکا کمتر از ۳۰ کیلومتر تا رم فاصله داشته و دسترسی به آن از طریق قطار امکان‌پذیر است. این مکان در گذشته یک شهر بندری در بزرگ‌ترین امپراتوری اروپا محسوب می‌شد و تمدنی شگرف داشت.
اوستیا آنتیکا که همچنان یک آمفی تئاتر بزرگ برای برگزاری کنسرت‌ها محسوب می‌شود، بقایایی از مدرسه‌ها، حمام‌ها، معابد و دستشویی‌ها به همراه قدیمی‌ترین کنیسه اروپا را در خود جای داده است. در این بنا برخی از آثار کاملا سالم از نقاشی دیواری و کاشی‌کاری به چشم می‌خورد. بلیت این منطقه تاریخی ۳.۲۵ یورو بوده و بازدید از آن برای افراد بالای ۶۴ سال و زیر ۱۸ سال رایگان است.
گالری لورکان اونیل
این مکان مناسب افرادی است که عاشق مشاهده کالسکه در مرکز رم هستند. اگر تنها یک رویداد می‌توانست ثابت کند که این شهر ابدی آماده ورود به جهان معاصر است، آن اتفاق افتتاح این گالری در سال ۲۰۰۳ بود.
اونیل ۵ سال زودتر از لری گاگوسیان، دلال سرشناس هنری، خود را به شهر رم رساند. اونیل که دوستان فراوانی در این شهر دارد، توانسته از طریق ارتباط با آن‌ها اقدام به برگزاری نمایشگاه‌های آثار هنری هنرمندانی چون تریسی امین، سم تیلور وود و راشل وایترید در گالری خود کند. او همچنین در گالری خود فضایی را به هنرمندان جوان و با استعداد ایتالیایی نظر لویجی اونتانی و پیترو روفو اختصاص داده است.
