قدمت بخش اعظم کازابلانکا به دوره استعمار فرانسه و بعد از آن برمی‌گردد، اما اگر می‌خواهید به کازابلانکای قبل از استعمار فرانسه نگاه اجمالی بیندازید باید به مدینه قدیمی سری بزنید.
اولین ساکنان کازابلانکا
بخش ساحلی مراکش که امروزه به‌عنوان شهر اقتصادی کازابلانکا شناخته می‌شود، با سکونت بربرها پدید آمده است. اولین گروه از بربرها سال ۱۰ قبل از میلاد در این مکان حضور داشته‌اند و بندری با نام آنفا (Anfa) را در این منطقه به وجود آوردند. بعدها رومیان و فنیقیان به پتانسیل این منطقه ساحلی برای فعالیت‌های بندرگاهی پی بردند و رومیان بندر را گسترش داده و مسیرهای بازرگانی با جنوب موریتانی را برقرار کردند.
بعد از سال‌ها حکومت رومیان، گروه دیگری از بربرها به منطقه مهاجرت کردند. پادشاه بربر، برقاواتا (Barghawata) نامیده می‌شد. حدود سال ۷۴۰ بعد از میلاد، بربرها در نزدیکی آنفا سکونت داشتند و پادشاه بربر کم‌کم قدرت یافت و توانست در سال ۱۰۶۸ شهر را به کنترل خود درآورد. بعدازآن آنفا تحت سیطره سلطنت المراوید (Almorvarid) قرارگرفت. در قرن ۱۴ با تقویت ارتباطات بندر توسط مرینیان، به عنوان یک بندرگاه مهم به حیات خود ادامه داد.
مداخله پرتغال
رشد و اهمیت پیدا کردن بندر آنفا سبب جلب‌توجه اشرار و دزدان دریایی به این منطقه گردید. متعاقب آن در اواخر دهه ۱۴۶۰ پرتغال این منطقه را ویران کرد و بعدها (در سال ۱۵۱۵) در ضدیت با بندرگاه، قلعه‌ای نظامی در ساحل احداث نمود. پرتغال این منطقه را با نام کازا برانسا (قلعه سفید) نام‌گذاری کرد که بعدها به دلیل اتحاد بین پرتغال و اسپانیا به کازابلانکای اسپانیا تغییر یافت. قلعه نظامی اسکالا (اسغالا) (Scala or Sqala) که به دوره پرتغالی‌ها برمی‌گردد، نقطه پیدایش مدینه در کازابلانکا تلقی می‌شود.
بعد از حملات متعدد قبایل بومی، پرتغالی‌ها در سال ۱۷۵۵ منطقه را ترک کردند. البته این تصور وجود دارد که وقوع زلزله عامل ترک دائمی کازابلانکا توسط نیروهای پرتغالی بوده است.
تسلط مراکش بر کازابلانکا
پس از خروج پرتغال، منطقه تحت کنترل مجدد مراکش قرار گرفت. سلطان وقت، سیدی محمد بن عبدالله، این شهر را گسترش داد. دور منطقه اصلی شهر دیوار حفاظتی ساخت، طوری که قلعه پرتغالی در سمت دیگر این دیوار قرار گرفت. وی در این ساخت‌وسازها از کمک اسپانیا نیز بهره برد. این دیوارهای بلند شهر را از حملات بیشتر محافظت می‌کرد و امنیت و صلح را برای بومیان به ارمغان آورد. مردم زندگی و کسب‌وکار خود را در آرامش از سر گرفتند و تجارت در بندر از سال ۱۸۳۰ مجددا احیا شد. سلطان نام شهر را به الدار البیضا (Ad-dar Al Baidaa’) که به معنی خانه سفید بود، تغییر داد. هرچند که مردم هم‌چنان از نام اسپانیایی آن استفاده می‌کردند.
دوره استعمار فرانسه
این منطقه در اوایل ۱۹۰۰ تحت استعمار فرانسه درآمد. در این دوره مدینه قدیمی کاملا دست نخورده باقی ماند. فرانسه شهری با خیابان‌های پهن، میدان‌های بزرگ و ساختمان‌هایی با سبک اروپایی را در خارج از دیوارهای مدینه بنا نهاد. درست مشابه شهر مراکش و قسمت ماقبل استعمار آن یعنی گولیز (Gueliz).
مدینۀ کازابلانکای امروزی
کازابلانکای امروزی شاید حس تاریخی، ظاهر، اندازه یا مشخصه مدینه‌های دیگر مراکش را نداشته باشد اما هم‌چنان جایی است دل‌پذیر برای یک گشت‌وگذار کوتاه. با گذر از کوچه‌های باریک این شهر ساکنان بومی و خانه‌هایی را می‌بینید که چندین سال تاریخ را پشت سر گذاشته‌اند. هرچند بازارهای رنگارنگ دیگر شهرها را ندارد، اما هم‌چنان می‌توانید از غرفه‌ها و مغازه‌های آن سوغات تهیه کنید و خرید و فروش مردمان محلی را تماشا کنید. در مسیر خود جایی بین مسجد نمادین حسن و مرکز شهر می‌توانید محو و سرگردان مناظر شهر شوید. این جا بهترین مکان است برای تماشای شیوه سنتی زندگی مردمان محلی کازابلانکا.
