امردادگان یا جشن مردادگان از مناسبت‌های قدیم در ایران است. ۷ مرداد در تقویم باستانی ایرانیان روز جشن مردادگان است که «اَمُردادگان» نیز خوانده می‌شود. امرداد که به معنی بی‌مرگی و جاودانگی است، نام ششمین (یا هفتمین) و در اصل آخرین امشاسپندان است. پیش از ادامه‌ی مطلب درباره‌ی این جشن، اگر به دنبال بلیط هواپیما هستید، می‌توانید از فلایتیو کمک بگیرید.
امشاسپندان از صفات پاک اهورامزدا هستند و در آئين زرتشت، خرداد و امرداد، امشاسپندان كمال و دوام در جهان مينوی و پرستاران آب و گياه در جهان خاكی، همواره در كنار هم جای دارند.
در این روز که در دوران باستان و عصر ساسانی گرامی داشته می‌شد، مردم مراسمی در دشت و فضای باز برگزار می‌کردند و به باغ و مزارع خرم دور از شهر می‌رفتند تا با شادی و سرور این روز را در دامن طبیعت گرامی بدارند.
امردادگان در کتاب جشن‌های فراموش‌شده
در کتاب «جشن‌های فراموش شده ایران باستان» که بهروز بیگوند آن را گردآوری کرده، آمده است: «در یادگارهای کهن ایرانی، از این روز و جشن ویژه آن، سخن بسیار گفته شده است در متن پهلوی “بُندَهِش”، هم آمده است، خویش‌کاری امرداد در جهان مادی که نگهبانی از گیاهان روی زمین و سرسبز و بارور نگاه داشتن آن‌هاست و نماد جاودانگی و بی‌مرگی و جوانی همیشگی به شمار می‌آید.»
خیام نیز در نوروزنامه می‌نویسد: «مردادماه یعنی خاک، داد خویش بداد از بَرها و میوه‌های پخته که در وی به کمال رسد و نیز هوا در وی مانند غبار خاک باشد و این ماه میانه تابستان بود و قسمت او از آفتاب، مر برج اسد را باشد.»
ماه اَمرداد و جشن اَمردادگان امروزه به نام مردادگان، در بین مردم رایج است. مرداد به معنی نیستی و مرگ است اما وقتیکه حرف الف در اول آن قرار می‌گیرد آن را نفی می‌کند و به بی‌مرگی و جاودانگی، تغییر معنی می‌دهد. زیرا امرتات در زبان اوستایی و امرداد در زبان پهلوی، از ششمین امشاسپندان و یکی از صفات اهورامزدا در گات‌ها است که دلالت بر بی‌مرگی و جاودانگی و زوال‌ناپذیری اهورامزدا دارد.
