۲۰ جاذبه‌ی گردشگری باکو، آذربایجان

پایتخت آذربایجان در کنار دریای خزر، ترکیبی از یک شهر قدیمی قرون وسطایی با کاخ‌های اروپایی قرن نوزدهم و چهره‌ی بسیار مدرن امروزی را به نمایش گذاشته است. این مقصد نسبتاً ناشناخته که زمانی بسیار گران‌قیمت بوده و در حال حاضر مقرون‌به‌صرفه است، برای همه‌ی افراد – از دوستداران تاریخ تا عاشقان غذا – چیزی برای ارائه دارد. این‌ها 20 مورد از بهترین جاذبه‌های باکو هستند.

برای خرید بلیط هواپیما باکو به فلایتیو مراجعه کنید.

ایچری شهر (محله‌ی قدیمی باکو)

محله‌ی قدیمی باکو که در فهرست میراث یونسکو نیز ثبت شده است، زمانی پایتخت قدیمی شروان شاهان بوده است. امروزه با داشتن برج میدن، قالی‌باف‌های سنتی، کافه‌ها و رستوران‌های مختلف به عنوان قلب پایتخت شناخته می‌شود. تاجران قدیمی که از شهر دیدن می‌کردند غالباً ایچری شهر را دژ باکو می‌نامیدند.

برج مایدن

این برج استوانه‌ای داستان اسرارآمیزی دارد. متخصصان معتقدند برج مایدن که قدمت آن به بیش از هزار سال می‌رسد و در فهرست یونسکو نیز ثبت شده است، پیش از آنکه در قرن هجدهم به برج دیدبانی تبدیل شود به عنوان معبد زرتشتی‌ها به کار می‌رفته است. از پله‌های مارپیچ این ساختمان 29 متری (95.1 فوتی) بالا بروید تا بهترین چشم‌اندازهای ایچری شهر را تماشا کنید.

قصر شیروان شاهان

تصویر قصر شیروان شاهان، سلسله‌ای که حکومت آن‌ها 800 سال طول کشید، پشت اسکناس 10 مناتی چاپ شده است. این مجموعه‌ی قرن پانزدهم که در فهرست یونسکو ثبت شده است یک قصر، مسجد، محل تدفین، و یک آرامگاه دارد که آن را به یکی از جاذبه‌های برتر باکو در ایچری شهر تبدیل می‌کند.

موزه‌ی تاریخ آذربایجان

مسافرت این فرصت را به شما می‌دهد تا در مورد جهان اطلاعاتی را کسب کنید و نمایشگاه‌ها و آثار دستی متنوعی را ببینید. موزه‌ی تاریخ، در داخل یک عمارت با معماری ایتالیایی سبک رنسانس، بیش از 300 هزار اثر دستی را در خود جای داده است. نمایشگاه‌ها همه چیز را، از تاریخ باستان تا مدرن را پوشش داده و قوم‌نگاری‌ها آن را به بزرگ‌ترین موزه در آذربایجان و یکی از جاذبه‌های برتر باکو تبدیل کرده است.

خیابان نظامی

این خیابان 3.5 کیلومتری (2 مایلی) که به یاد شاعر آذربایجانی، نظامی گنجوی نام‌گذاری شده است، منطقه‌ی اصلی خرید را تشکیل می‌دهد. وقتی در آن قدم می‌زنید، به تغییرات معماری نماها از سبک باروک، نئوگوتیک، و نئو رنسانس به سبک‌های جهانی‌تر استالینیستی دقت کنید.

خانه‌ی دولت

خانه‌ی دولت با معماری باروک خود در خیابان نفتچیلر در سال 1952 توسط شوروی بنا شد. دفاتر وزارتی فضای داخل آن را اشغال کرده‌اند. جاذبه‌ی اصلی آن زیبایی معماری، به ویژه زمانی که چراغ‌های آن هنگام شب روشن می‌شود، است.

میدان فواره (فانتین)

میدان سنگفرش شده‌ی فواره که قبلاً جان‌پناه نام داشت، یکی از جاذبه‌های دیدنی باکو به حساب می‌آید. چندین فواره در این منطقه از خیابان نظامی تا دیوارهای شرقی ایچری شهر وجود دارند. چندین کافه و رستوران مختلف با تراس‌های بیرونی، بخش‌های پایین‌تر را پر کرده‌اند.

برج‌های شعله

بلندترین برج از میان این سه برج شعله 182 متر (597 مایل) ارتفاع دارد و با شکوه در بالای خلیج باکو قرار گرفته است. از فاصله‌ی دور این سه برج شبیه به شعله‌های آتش به نظر می‌رسند. و هنگام شب، چراغ‌های بیرونی که به رنگ آتش هستند، روشن می‌شوند.

میدان ملی پرچم

میدان ملی پرچم در انتهای غربی بولوار باکو قرار دارد. این میدان که در سال 2007 به طور رسمی افتتاح شد، نماد سربلندی ملی به حساب می‌آید. اندازه‌ی این پرچم غول پیکر که 70 در 35 متر (229.7 در 114.9 فوت) بوده و بر روی یک پایه‌ی 162 متری (531.5 فوتی) قرار دارد، زمانی در کتاب گینس ثبت شده بود. این رکورد در حال حاضر در دست تاجیکستان است.

بولوار باکو

بولوار باکو یک گردشگاه 3.5 کیلومتری (2.2 مایلی) است، با یک پارک تفریحی، بارها و کافه‌های مختلف در کنار یک باغ کاکتوس، دریای خزر را در آغوش کشیده است، و لقب ونیز کوچولو و چشم باکو را به آن می‌دهند. این بولوار که از میدان ملی پرچم آغاز شده و به میدان آزادی ختم می‌شود، بهترین مکان برای دیدن چشم‌اندازهای برج‌های شعله و گردش در امتداد ساحل است.

ونیز کوچولو

اگر تا به حال از شهر کانال‌ها دیدن نکرده‌اید، می‌توانید در ونیز کوچولوی باکو این تجربه را داشته باشید. این منطقه‌ی کوچک در بولوار باکو، دو جزیره‌ی بزرگ و چند جزیره‌ی کوچک دارد که از طریق چند پل با هم ارتباط دارند. افراد محلی و توریست‌ها برای سوار شدن نسخه‌ی آذربایجانی گندولاها (قایق‌های ونیزی) در کانال‌های مصنوعی که در دهه‌ی 1960 افتتاح شدند، چند منات می‌پردازند. این مکان یکی از جاذبه‌های برتر باکو برای تجربه‌ی یک شب رمانتیک است.

مسجد تازه پیر

سه سال بعد از تکمیل تازه پیر ماسه‌سنگی، این مسجد دارای گلدسته‌های طلاکاری شده، قربانی انقلاب اکتبر 1917 شد. بلشویک‌هایی که بر باکو حاکم بودند مسجد را ابتدا به سینما و بعدها به انبار تبدیل کردند. در سال 1943 این مکان دوباره به عنوان مسجد بازگشایی شد.

قطار کابلی باکو

قطار کابلی باکو مسافران را از خیابان نفتچیلر به خیابان شهدا می‌برد. چشم‌اندازهای بالا از ایچری شهر و شهر قدیمی در فاصله‌ی نزدیک شروع شده و تا آسمان‌خراش‌های جدید به سمت افق پیش می‌رود.

کاخ اسماعیلیه

این کاخ ونیزی با سبک معماری گوتیک که بسیار مجلل و پرهزینه است، ماجرای غم‌انگیزی دارد. در اوایل قرن بیستم، سلطان نفت، آقا موسی نقی اف پسر خود اسماعیل را به خاطر بیماری سل از دست داد. او معمار لهستانی به نام ژوزف پلوسکو را استخدام کرد تا ساختمانی را به یاد پسرش طراحی کند، که این ساختمان را در سال 1913 افتتاح کرد. سلطان هزینه‌ی پروژه را پرداخت کرد و آن را به بنیاد خیریه‌ی اسلامی اهدا کرد. این ساختمان به محلی برای دیدار و گردهمایی تبدیل شد، و در حال حاضر به عنوان دفتر هیئت‌رئیسه‌ی فرهنگستان علوم مورد استفاده قرار گرفته است.

موزه‌ی فرش آذربایجان

یکی دیگر از اولین‌های آذربایجان: موزه‌ی فرش، در سال 1967 تأسیس شد و به اولین موزه‌ی فرش دنیا تبدیل شد. وارد ساختمانی می‌شوید که شبیه به یک فرش لوله شده و تزئین شده با نقش و نگار است و در مورد فرش‌بافی سنتی و اهمیت آن در فرهنگ آذربایجان مطالبی را خواهید آموخت.

قصر شادی

قصر شادی، که با نام قصر ثبت ازدواج نیز شناخته می‌شود، ظرافت و زیبایی را با عشق و اندوه درآمیخته است. سلطان نفت، مرتضی مختارف یک ساختمان مشابه با ساختمانی که همسرش در فرانسه پسندید را بنا کرد. در سال 1912 مرتضی همسر خود را با قصر بزرگی که به سبک نئوگوتیک ساخته شده بود و از شاهکارهای دیگر جوزف پلوسکو بود، شگفت زده کرد. آن‌ها هشت سال با شادی زندگی کردند تا زمانی که در سال 1920 بلشویک‌ها از راه رسیدند. آن‌ها قبل از کشتن مرتضی به مأموران او شلیک کردند؛ سپس همسرش را به زندان انداختند.

گشت زنی در دریای خزر

برای دیدن افق شبانه، چه راهی بهتر از گشت زدن در دریای خزر وجود دارد؟ پایانه‌ی آن در مرکز بولوار باکو قرار دارد. قایق‌ها با هزینه‌ی 6 منات (3.5 دلار) در مدت تقریباً یک ساعت به خلیج می‌رسند. دیدنی‌های برجسته‌ی آن برج‌های شعله و شهر درخشان باکو هستند.

آکادمی ملی اپرا و تئاتر باله آذربایجان

باکوی قبل از شوروی که به خاطر رونق بازار نفت ثروتمند بود، بهترین معماران اروپایی را جذب خود می‌کرد. این تالار که توسط نیکولا بایف طراحی شد، در سال 1911 افتتاح شد. امروزه می‌توانید به تماشای یک اجرا یا بازدید از هنر معماری نوین بپردازید.

موزه‌ی ادبیات نظامی

در انتهای خیابان نظامی در نزدیکی ایچری شهر، موزه‌ی ادبیات قرار دارد. ساختمان این موزه که نام آن از شاعر ایرانی قرن دوازدهم گرفته شده است، نمای جذابی با مجسمه‌ی شش شاعر و نویسنده‌ی بزرگ دارد.

ساحل بیلگاه

بسیاری از سواحل باکو از آلودگی نفتی رنج می‌برند. اما 35 کیلومتر (21.7 مایل) در جهت شمال شرق به سمت بیلگاه حرکت کنید تا یک ساحل شنی تمیز در برابر دریای خزر را بیابید. ورودی ساحل رایگان است، اما برای استفاده از تخت‌های آفتاب‌گیری باید مبلغ کمی پرداخت کنید.