خراسان شمالی به دلیل داشتن اقوام مختلف مانند ترک، ترکمن، کرد و … و همچنین تاثیر گرفتن آنها از فرهنگ های مختلف لباس هایی محلی با رنگ هایی بسیار شاد و رنگارنگ دارد. این لباس ها با داشتن نقوش بسیار زیبا و تنوع بی نظیر علاوه بر دارا بودن پوشش کامل اسلامی، با الهام از طبیعت های بهاری یکی از زیباترین لباس های محلی ایران شناخته می شوند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با لباس های محلی مردم خراسان شمالی آشنا کنیم.
برای خرید بلیط چارتر می توانید به سایت فلایتیو مراجعه نمایید.
لباس زنان خراسان شمالی ، 5 قسمت دارد که شامل “یاشار”، ” کراس”، شیلوار، جلیقه و شلیته است. یاشار و یا چارقد در واقع تکه ای پارچه است که به عنوان روسری برای پوشاندن موی سر مورد استفاده قرار می گیرد. معمولا زنان این ناحیه از این پوشش برای پوشاندن صورت خود به جز چشمایهان استفاده می کنند.
کراس مانند یک لباس ساده و بلند است که در انتها چین دار می باشد و بدون یقه است. شیلوار نیز دامن پر چینی است که معمولا دخترها به رنگ زرد و نارنجی و خانم ها به رنگ قرمز می پوشند. تزئین این دامن پر چین، اغلب با سکه هایی که پس انداز خانم ها بوده است صورت می گیرد. و معمولا با شلیته و یا جلیقه ای همرنگ شیلوار پوشیده می شود.
علاوه بر این، زنان خراسانی از “گار” یعنی گوشواره ای بلند برای زینت خود استفاده می کنند.
چلپی زیباترین لباس سوزن دوزی ترکمن و از جنس ابریشم است که با دارا بودن تنوع و ظرافت خاص در مراسم ازدواج به عروس میپوشانند.
یلک تنها لباسی است که با زیورآلات و سکه تزیین میشود و بر سر میاندازند و جنس آن نیز از ابریشم است.
“دون’”یا قرمز دون لباس محلی مردان ترکمن است که جنس آن ابریشم قرمز تیره و با راه راه مشکی بوده و نوع سوزن دوزی آن قیطان دوزی است که با عرض دو سانت و به رنگ مشکی و قرمز در کنارهها و سرآستین لباس دوخته میشود.
“اچمک” نوعی لباس دارای دو بخش بیرونی و داخلی است که بخش بیرونی آن از پارچههای مشکی که روی آن طرحهایی به شکل لوزی، به رنگهای متفاوت و از جنس ابریشم تشکیل شده و درون آن از پوست بره مشکی تهیه شده است و آن را معمولا مردان در فصول سرد پاییز و زمستان میپوشند.
مردمان ترک و تات خراسان شمالی نیز هر کدام به اقتضای محل زندگی، فصول سال، نوع درآمد و اشتغال و … پوششهای مختلفی داشته و وجه اشتراک تمامی این پوششها نیز در مردان و زنان زیبایی برگرفته از طبیعت و حجاب کامل آنها بوده است.
پای پوش سنتی غالب مردم خراسان شمالی نیز اعم از کرد و ترک و ترکمن “چاروق” بوده که از چرم طبیعی تهیه میشد و نوک آن نیز اندکی برگشته بود.