مسافرانی که به دنبال لذت بردن از جنبه‌های تاریک‌تر زندگی هستند، تنها با جاذبه‌های گردشگری سنتی راضی نمی‌شوند. گردشگری تاریک (گردشگری غم و اندوه یا گردشگری سیاه) با محوطه‌هایی در ارتباط است که مرگ، اندوه، رنج و وحشت موجود در تاریخ را روایت می‌کنند. فلایتیو به بررسی این جنبه از صنعت گردشگری پرداخته و مکان‌هایی ترسناک در سراسر دنیا را به گردشگران ماجراجو معرفی می‌کند.
سرداب‌های راهبان پالرمو، سیسیلی در ایتالیا
در حومه شهر پالرمو، در زیرزمینی از یک صومعه قدیمی، بیش از ۸ هزار جسد نگهداری می‌شود. سرداب‌های راهبان پالرمو به قرن شانزدهم میلادی تعلق دارند. راهبان در این دوران متوجه شدند که این سرداب زیرزمینی دارای یک خاصیت نگهدارنده طبیعی است که به مومیایی کردن اجساد کمک می‌کند.
اجساد موجود در این سرداب‌ها متعلق به افراد ثروتمند و شخصیت‌های مذهبی بوده و بهترین لباس‌های خود برای عبادت در روز یکشنبه را به تن دارند. محبوب‌ترین جسد در این سرداب‌ها، دختر بچه‌ای به نام رُزالینا است که جسد وی به خوبی حفظ شده و به «زیبای خفته» شهرت دارد. بلیط هواپیما رم فلایتیو را با بهترین قیمت رزرو کنید.
سدلک اسواری، کوتنا هورا در جمهوری چک
سدلک اسواری (Sedlec Ossuary)، موسوم به کلیسای اسکلت‌ها، یکی از پربازدیدترین جاذبه‌های گردشگری در جمهوری چک است. این کلیسا که یک ساعت با قطار از شهر پراگ فاصله دارد، ۴۰ هزار اسکلت را در قالب شمعدان‌ها، دالبُرهای تزئینی و وسایل دکوری نگهداری می‌کند.
این چیدمان‌های شگفت‌انگیز را یک خراط محلی به نام فرانتیشک رینت (František Rint) انجام داده است. او در سال ۱۸۷۰ برای این کار استخدام شد و دست به خلق جلوه‌ای هنری و خوفناک زد.
غار مقبره کریستالی، برزیل
غار مقبره کریستالی یک گورستان قدیمی از دوره مایاها است که در آن اسکلت‌هایی از افراد قربانی شده برای خدایان این قوم نگهداری می‌شود. سال‌های زیادی از کشف این غارها نمی‌گذرد.
دسترسی به آن‌ها تنها از طریق شنا کردن امکان‌پذیر است، اما این همه تلاش ارزشش را دارد، زیرا اسکلت‌ها و ظروف سفالی برجای‌مانده از دوره تمدن مایاها همچنان در این غارها دست‌نخورده باقی مانده‌اند.
یکی از اسکلت‌هایی که باید از آن دیدن کرد، متعلق به دختری نوجوان است که به «دوشیزه کریستالی» شهرت دارد. درخشندگی اسکلت این دختر به لطف آهکی شدن استخوان‌های او پدید آمده است.
کلیسای استخوان‌ها، اِوُرا در پرتغال
حضور در این مکان ترسناک و مرموز به شما این حس را می‌دهد که مرتبا در حال نظاره شدن هستید. دیوارهای داخلی کلیسا با بیش از ۵ هزار جمجمه انسان پوشیده شده است. این جمجمه‌ها در قرن شانزدهم از گورستان‌های اطراف خارج شده بودند و جایی برای نگهداری آن‌ها وجود نداشت.
یک راهب در آن زمان تصمیم می‌گیرد تا از این استخوان‌ها به شیوه‌ای خلاقانه استفاده کند. حالا در ورودی این کلیسا نوشته شده است: «ما اسکلت‌ها در این کلیسا منتظر شما هستیم.»
موزه مومیایی‌ها، مکزیک
موزه مومیایی‌ها شاهدی برای تصدیق مرگ در مکزیک است. این موزه مجموعه‌ای از ۱۱۱ جسد را به نمایش می‌گذارد که به دلیل ناتوانی بستگان آن‌ها در پرداخت «مالیات قبر» از گورهایشان بیرون کشیده شدند.
این روش ابتکاری در سال ۱۸۶۵ برای جا دادن اجساد بیشتر در قبرستان‌ها در خلال شیوع وبا مورد استفاده قرار گرفت. وقتی‌که اجساد از قبر خارج شدند، کارشناسان دریافتند که آن‌ها به خاطر خشکی خاک به‌طور طبیعی مومیایی شده‌اند. بااین‌حال این موزه به‌طور رسمی کار خود را از سال ۱۹۸۰ آغاز کرد.
کلیسای جمجمه، چِرِمنا در لهستان
کلیسای جمجمه در لهستان میزبان استخوان‌های مردمی است که در طول جنگ‌های سی‌ساله و جنگ‌های منطقه سیلسیا و همچنین شیوع بیماری وبا جان خود را از دست دادند. یک کشیش اهل چک به نام واکلاو توماسِک و یک گورکن محلی به نام جی لانگر، ۳ هزار جمجمه و استخوان را در این کلیسا در کنار هم چیدند.
چندین سال طول کشید تا این پروژه کامل شود. آن‌ها درنهایت کار خود را در سال ۱۸۰۴ به پایان رساندند. استخوان‌هایی با سوراخ گلوله در جمجمه، استخوان‌هایی با بیماری سیفیلیس و جمجمه‌ای از یک غول، از مهم‌ترین جاذبه‌های این کلیسا هستند؛ اما شگفتی بزرگ در این کلیسا، پنهان شدن ۲۱ هزار استخوان دیگر در زیر دریچه‌ای در چرمنا (Czermna) است.–
پیشنهاد مجله فلایتیو: چند نکته که باید قبل از سفر به لهستان بدانیم–
سرداب‌های پاریس، فرانسه
در زیر شهر رمانتیک پاریس شبکه‌ای عظیم از تونل‌های زیرزمینی و سرداب‌هایی تاریخی نهفته است. این تونل‌ها پس از پر شدن گورستان‌های دسته‌جمعی شهر، تبدیل به مکانی برای دفن اجساد در اواخر قرن هجدهم شدند.
سرداب‌های پاریس با ۳۰۰ کیلومتر طول، به عنوان بزرگ‌ترین گور دسته‌جمعی دنیا شناخته می‌شوند. اگرچه تنها بخشی از این سرداب‌ها در معرض بازدید عموم قرار دارند، اما ماجراجویان می‌توانند با اهداف مختلف، از جمله برگزاری میهمانی یا کاوش بیشتر، وارد راهروهای مخفی آن شوند.
غارهای مومیایی کابایان، فیلیپین
غارهای مومیایی کابایان (Kabayan) در بخش شمالی فیلیپین واقع شده‌اند و گفته می‌شود که ساخت آن‌ها از دو هزار سال پیش از میلاد تا قرن شانزدهم میلادی ادامه داشته است. مومیایی‌های موجود در این غارها متعلق به قبایل ایبالوی (Ibaloi) هستند که برای هزاران سال به عمل مومیایی کردن اجساد می‌پرداختند.
آن‌ها همچنین به «مومیایی‌های آتش» معروف هستند، زیرا قبایل ایبالوی در فرآیند مومیایی کردن متوفی از دود استفاده می‌کردند. این محوطه به عنوان یکی از ۱۰۰ منطقه در معرض خطر نابودی در جهان معرفی شده و در فهرست میراث فرهنگی ملی فیلیپین قرار دارد.
شهر مردگان، اوستیا در روسیه
گورستان موسوم به «شهر مردگان» در خارج از دهکده دارگاوس (Dargavs) در شمال اوسِتیا واقع شده است. مقبره‌های تاریخیِ ساخته شده در بالاتر از سطح زمین متعلق به افرادی است که در این دره ساکن بوده‌اند. آن‌ها همراه با عزیزان خود در این گورستان دفن شده‌اند. دلیل چنین کاری همچنان نامعلوم است، اما در هر مقبره همچنان استخوان‌ها، لباس‌ها و وسایل افراد دفن شده به چشم می‌خورد.
طبق روایات محلی، در دوران طاعون، مردمی که دیگر عزیزی برای دفن کردن نداشتند، به درون مقبره‌های خانوادگی رفته و منتظر فرارسیدن مرگ خود می‌شدند.
مرکز یادبود قتل‌عام مورامبی در رواندا
بدون شک، مرکز یادبود قتل‌عام مورامبی (Murambi) دردناک‌ترین گزینه در فهرست گردشگری تاریک ما است. این یادمان وحشت، تاریخی نه‌چندان دور را روایت می‌کند.
اجساد مومیایی‌شده از ۴۵ هزار کشته در خلال قتل‌عام رواندا در سال ۱۹۹۴ در این مرکز نگهداری می‌شود. این افراد که به دنبال یافتن مکانی امن به اینجا (مدرسه فنی مورامبی) آمده بودند، پیدا شده و به قتل رسیدند. اجساد با آهک مومیایی شده و در همان حالتی که کشته شده بودند به حال خود رها شدند. این مرکز یکی از ۶ موزه قتل‌عام در کشور رواندا است.
