موسیقی فولکلوریک یا نواحی یکی از اصلی‌ترین ستون‌های فرهنگ ایران است که ریشه در گذشته‌های دور دارد. از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب به هر شهری که پا بگذاریم نوای زندگی مردم را در طول تاریخ از گلوی سازهای آن منطقه می‌توان شنید. اما یکی از مناطقی که در زمینه موسیقی نواحی حرف زیادی برای گفتن دارد، جنوب ایران و استان‌های خوزستان، هرمزگان و بوشهر است. جنوب همواره یکی از مقاصد پرطرفدار برای سفر بوده است و توجه به فرهنگ و هنر این منطقه می‌تواند، لذت سفر را دو چندان کند.
ما در این‌جا برای شما از موسیقی این ناحیه خواهیم گفت که هر زمان به جنوب سفر کردید نوای آن‌جا به گوش‌تان آشناتر بیاید.
- بلیط چارتری و بلیط هواپیما لحظه آخری را در چند ثانیه و با بهترین قیمت از فلایتیو خریداری کنید!
نوای پرشور گرما
صدای پر حرارت نوای جنوبی با اقلیم آن منطقه ارتباط نزدیکی دارد. ریتم این موسیقی غالبا تند است و نوازنده‌ها با شور زیادی آن را اجرا می‌کنند. از طرفی ریشه موسیقی جنوب به آفریقا و مهاجرانی که به ایران آمد‌ه‌اند نیز باز می‌گردد. این موضوع از رقص‌ها و آوازهای بندری که مشابه آن‌ها در سرزمین‌های آفریقایی هم وجود دارد، مشخص است. از سوی دیگر سازهایی مثل نی انبان، عود، سرنا، دهل، قلم جفتی و … موسیقی جنوب ایران را می‌سازند که همه آن‌ها در نوع خود سازهایی پر سر و صدا و شورآفرین هستند.
–
پیشنهاد مجله فلایتیو:
–
این شور و حرارت را در عزاداری‌های جنوبی نیز می‌توان دید که از سنج و دمام برای تولید موسیقی غم‌انگیز استفاده می‌کنند و حاصل آن با بیشتر موسیقی‌هایی که راوی غم و درد هستند و ریتمی آرام دارند، متفاوت است.
انواع موسیقی جنوبی
– زار؛ یکی از معروف‌ترین فرم‌های موسیقی و رقص در جنوب ایران است. زار اساسا مراسمی درمانی است که برای خارج کردن جن از بدن فرد جن زده به باور مردم آن‌جا اجرا می‌شود. در این مراسم که با نام «سار» در سومالی نیز وجود دارد، فردی به نام بابازار یا مامازار هدایت مراسم را بر عهده دارد. در موسیقی زار از ساز تنبوره، سازهای کوبه‌ای دهل، دمام و دیره و همچنین آواز استفاده می‌شود.
– لیوا؛ این موسیقی که در هرمزگان رایج است، برای شادمانی نواخته می‌شود و با رقص همراه است.
لیوا ریشه عربی و آفریقایی-زنگباری دارد و در اجرای آن از دهل‌های بزرگ و کوچکی به نام‌های پیپه و جُفه و… استفاده می‌شود.
– یزله؛ یا هللیوسه یکی از انواع موسیقی جنوب است که با آواز و دست اجرا می‌شود. البته از یزله در مراسم عزاداری نیز بهره می‌گیرند که با سینه زنی همرا است.
– نیمه؛ موسیقی صیادان و دریانوردان است. در نیمه که به هنگام کار در دریا اجرا می‌شود، یک تکخوان با گروهی از همسرایان آوازهایی را در ستایش دریا می‌خوانند.
– سبالو؛ آوازی است که افراد دایره‌وار دور هم می‌نشینند، دایره می‌زنند، آواز می‌خوانند و شانه‌هایشان را حرکت می‌دهند.
– شروه؛ نوعی دوبیتی خوانی و آوازی غمگین دشتستانی است که به زبان محلی اجرا می‌شود.
–
پیشنهاد مجله فلایتیو:
- انواع بلیط هواپیما را بشناسید
